Donderdag 16 augustus 2018. Vandaag had ik de dag helemaal volgepland. Allerlei losse eindjes wilde ik vastmaken. Ik extra vroeg opgestaan. Van slapen was toch al niet veel gekomen en om vijf uur vond ik het welletjes. Het lijstje lag al klaar en terwijl ik rustig doorwerkte kon ik nog aardig wat doorstrepen. Na de lunch stapte ik in mijn volgepakte auto voor de tweede helft van de dag.
Terwijl ik de man gedag zei, zei hij... denk je er nog aan dat G en W komen koffiedrinken? G en W? zei ik... maar eh... die komen toch voor jou? Daar hoef ik toch niet voor thuis te zijn? G is een zakenrelatie van de man. W (de partner) heeft hij er onderweg gratis bijgekregen. Ik wist dat ze zouden komen. Alles stond klaar. Koffie, kopjes, suiker, melk, lekkers, limonade, bier en wijn in de koelkast. Meer kon ik er niet aan doen. Ze komen ook voor jou dit keer, zei de man. Right! Hmm.
Als je al een lange lijst van dingen hebt gedaan en je verheugt je op een bezoek aan je vader is het geen fijn idee als je je moet haasten door het verkeer, alle dingen op een holletje moet afwerken en dan weer gezellig thuis te zijn voor de visite komt. Ik dacht er al aan om niet op pad te gaan. Qua tijd zou het niet lukken. Ze komen pas aan het eind van de middag, zei de man. Begin dan maar met de koffie en dan voeg ik me later bij jullie, was mijn antwoord. Ja zeg, dan had hij het maar eerder moeten zeggen, toch? :-)
Zo gezegd zo gedaan. De lijst van onderweg werd afgewerkt en ik dronk gezellig koffie met pa. Die had weer allerlei avonturen beleefd en aangezien hij een goed verteller is, was het weer een feestje er te zijn. 84 is hij nu en nog zo fit voor zijn leeftijd. Toch kan het elk moment voorbij zijn. Ik besef me dat maar al te goed. Misschien dat ik me er daarom altijd zo op verheug hem weer te zien. Ondanks de vakantie was het een crime om thuis te komen. Drie ongelukken met vrachtwagens onderweg zorgden voor veel oponthoud. Doodmoe kwam ik om zes uur thuis. Volgende blog vertel ik verder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten