Zaterdag 21 april. Vandaag vierde mijn vader zijn 84e verjaardag. Het was weer een gezellige janboel. Iedereen liep door elkaar heen. Jong en oud. Vrienden van pa, familie, zijn kinderen, kleinkinderen, achterkleinkinderen. Het fijne is dat hij nog goed gezond is. Hij rijdt auto, fietst, zorgt goed voor zichzelf en houdt ook zelf het huis schoon. Hij weigert alleen om stof af te nemen. Dat doe ik als ik er kom. De rest is georganiseerd en erg schoon. Ik ben er soms verbaasd over. Het ruikt er altijd lekker fris.
Bij het stof afnemen kwam ik deze foto tegen. Hij staat op de kast. Naast de foto's van pa en mijn zusje en een derde foto van pa met mijn broertje. Ze zijn allemaal op dezelfde dag genomen. Ik denk op een vaderdag. Apart op het andere hoekje staan twee foto's van pa en ma. De verlovingsfoto en de foto van drie jaar geleden.
Ik vroeg hem of we niet eens een nieuwe foto zouden maken van onszelf. Nee nee, niks ervan. Dit vind ik zo'n leuke foto, zei hij. En eigenlijk is het dat ook wel. Hij is genomen door een van de kinderen denk ik. We moesten ergens om lachen en er is precies afgedrukt voor het moment dat mijn vader zijn bekende bulderende schaterlach laat horen. Ik hou veel van hem en hoop dat hij nog een paar jaar bij ons mag blijven. En zijn cadeau? Ik kocht 25 grijze ordners voor hem. Een onmogelijk cadeau om mee te nemen logistiek gezien maar hij werd er werkelijk heel gelukkig van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten