zaterdag 17 juli 2021

Malle dingen...

Dat we in een dorp wonen met nogal wat aparte vogels (mensen) beginnen we intussen een beetje in de gaten te krijgen. Hier en daar maak ik wel eens een praatje als ik aan het wandelen ben. Zo sprak ik met een vrouw die helemaal alleen en een beetje afgelegen woont. Zij woont in het veld zoals ze hier het buitengebied noemen. Deze dame gelooft dat er kabouters in haar tuin wonen. Ze praat met ze en legt eten voor ze neer. Is ze koekoek? Nou nee, die indruk wekt ze niet. Ze is een alleraardigste vrouw. Misschien zijn er mensen die haar een malle vrouw zouden noemen maar ach... dat vinden mensen van mij misschien ook wel, haha.
Terwijl ik nog wat nadacht over bovenstaande ontmoeting kwam het idee bij me op om een blogje over 'malle' dingen te schrijven. Ik heb wat foto's voor jullie verzameld. En let wel... ik vind ze niet mal, maar koester ze. Want hoe fijn is het dat we niet allemaal hetzelfde zijn. Ik begin met de foto van een briefje. Het hing op het bord met posters van de afgelopen verkiezingen. In mijn vorige woonplaats werden de borden de dag na de verkiezing weggehaald. Hier stond het weken later nog. Alsof ze weinig vertrouwen hadden in de uitslag ;-) Op het briefje staat de tekst: wij verkopen boemen en suikerspin en poffert bij kermiestein en speelgoet in.. alen zaterag en zondagen. Schattig toch? Het was zo'n klein briefje dat je het niet kon lezen als je er met de fiets of auto langsreed. Gelukkig was ik met de benewagen. Zou hij of zij veel klantjes gehad hebben? Het heeft best lang gehangen dus wie weet! Ik zal het even vertalen maar denk dat het eigenlijk niet nodig is. Er staat:dat ze bloemen, suikerspinnen, poffertjes en speelgoed verkopen op het kermis terrein.
Dan het huis met de kerstboom (zoals ik het altijd noem) De man die daar woont heeft de kerstboom van afgelopen jaar op zijn kop boven de deur hangen en als ik er langs loop moet ik altijd even grinniken. Hij heeft een tuin als een postzegel maar als je ziet wat daar allemaal aan beelden en ornamenten in staat kun je je alleen verbazen dat het allemaal past. Er is steeds wat nieuws te zien. Meneer is zelf ook nogal een kleurrijk type trouwens.
Hier een oprit met een heeeeel klein hek. Het komt ongeveer tot aan mijn knie. Het past niet helemaal over de breedte van het pad en het zwaait ook in één keer open naar rechts. Maar het valt me wel steeds op. Zou het een kabouterhek zijn? Wie weet...
Is het hier dan alleen maar bijzonder, gezellig en mooi? Natuurlijk niet. Het is hier net als overal op de wereld. Mensen maken ruzie (soms jarenlang) en doen nog veel meer gewone menselijke dingen. Maar die noem ik hier niet. Omdat niemand daar wat aan heeft. Ik ben nog elke dag blij dat ik hier mag wonen en heb zeer zeer weinig te klagen. Wel mag er één negatieve foto bij om te laten zien dat ook hier niet alles top is. Dit vind je na een middag mooi weer. Dan komen de mensen van heinde en verre om hier te fietsen in de streek. Recreëren dan op 'mijn' bankje aan de rivier en dumpen dan vervolgens het afval in de prullenbak. En daarnaast. Helaas. Twee keer per dag wordt de prullenbak geleegd. Maar nog is het niet genoeg. Meestal neemt een van de dorpelingen een vuilniszak om het even op te ruimen.
Veel vreemde of malle vogels hier in het dorp. Laat ze maar lekker zo blijven. Soms zie je soms echt een vreemde vogel. Toen ik er voor het eerst langsliep dacht ik.... zo zeg! die heeft een fijn plekje gevonden om een nest te maken. De tweede keer zag ik pas dat het een nepperd is. Iemand heeft een vogel in de boom gezet. Je moet goed kijken om hem te zien. Maar ik vind dit soort dingen grappig. En ook mooi! Zomaar wat malle dingen die eigenlijk helemaal niet mal zijn bij nader inzien. Ik wilde ze even met jullie delen. Waarvan akte!

7 opmerkingen:

  1. Heerlijk om al die malle dingen te zien en te genieten. Ik hou ervan. Fantastisch om kabouters in je tuin te hebben. Dat wil ik ook wel. Ik vind ze heel leuk.
    H Groet Merel

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Rien Poortvliet heeft een heel mooi boek over kabouters geschreven Merel. Misschien ken je het wel. Je komt het regelmatig tegen in de kringloopwinkels.

      Verwijderen
    2. De boeken van Rien Poortvliet over kabouters heb ik inderdaad bij de kringloop gekocht. Zo schattig zijn ze.

      Verwijderen
  2. ha ha ik dacht al een groot gat voor een specht heerlijk om zoiets tegen te komen. Leuk die mevr van de kabouters is toch geweldig, als kind dacht ik ook dat ik ze zomaar tegen kon komen, en wat heb ik vaak naar Pinkeltje gezocht in mijn jeugd :)))

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja toch? Ik heb hier nog een hele rij pinkeltjeboeken gevonden. Het was even zoeken maar toch...

      Verwijderen