Journal 21 tm 31 mei...

Vrijdag 21 mei was de dag dat er weer flink gepoetst werd in huis. Het leek wel herfst die dag. Harde stormwind met regenbuien. Geen weer om buiten te zijn dus, maar daar knapt het huis wel weer van op. Zaterdag 22 mei waren er twee gebeurtenissen waar je op de televisie niet omheen kon de laatste dagen. Koningin Máxima werd 50 jaar en het Songfestival vond plaats in Rotterdam. In de avond haalden we opgelucht adem dat het allemaal weer voorbij was want het was wel een beetje veel allemaal.

23 mei (Eerste Pinksterdag) heb ik overgeslagen. Dat niet echt natuurlijk, maar ik heb er niks over opgeschreven. 24 mei was een soort van half half dagje. Wat klussen en wat leuks. Wel weer de hele dag buien maar nu wel af en toe met een streepje zon. Het nieuws van de dag: Het aan de grond zetten van een toestel van Ryan Air door de Wit Russische regering om een jonge journalist er uit te halen en te arresteren. Hoe zou het met deze jongeman zijn? Het is ook een jaar geleden dat George Floyd overleed. En wat dat te weeg bracht hebben we allemaal kunnen zien.

25 mei was een dag met een volle agenda. Fijn dat er weer steeds meer mogelijk is. De man ging naar een klant voor een afrondend gesprek. Ik maakte kennis met een nieuwe opdrachtgever en zo weten we ons verzekerd van weer een belegde boterham. Want dat is altijd maar weer de vraag of dat gaat lukken als je allebei zelfstandig onderneemt. 26 mei werd het nieuws gedomineerd door de bekendmaking van de namen van de jongens die deel gaan nemen aan het EK voetbal. Verder was daar de zaak tegen Shell die gewonnen werd door Milieudefensie. De CO2 uitstoot moet terug met 45% ten opzichte van 2019. In de avond keek ik naar een documentaire van Coen Verbraak over de Molukkers. Wat zijn die mensen lelijk behandeld zeg! We moeten ons diep schamen als Nederland.

27 mei werd het nieuws bekend gemaakt dat het Astra Zeneca aan mensen tussen 1956 en 1960 geboren gegeven MOET worden. Zij zijn de enige groep die niet mag kiezen. Ik ben er weer boos over nu ik dit hier schrijf. Al sinds 11 mei ben ik er beroerd van. En het wordt maar heel heel langzaam beter. Laat ik er maar niks meer over zeggen hier. Tweede injectie pas op 3 augustus (!) Pieter Omtzigt en staatssecretaris van 't Hout melden zich ziek. 28 mei was voor het eerst sinds lange tijd weer eens een zonnige dag. We waren vrijwel de hele dag buiten. Heerlijk. In de avond werden er weer versoepelingen aangekondigd. Restaurants, sauna's en musea mogen weer open. Contactsporten mogen weer in de sportscholen. Het leven begint heel langzaam weer op gang te komen.

Zaterdag 29 mei. Hoera wat een feestje. De kleindochters komen een lang weekend logeren. Dat was nog niet eerder gebeurd in het nieuwe huis. Ze brachten veel veel spullen mee en hadden er net zoveel zin in als ik. Kleinste meisje bracht ook de cavia's mee. Wel zo gezellig! Hoe meer zielen hoe meer vreugd. De buurvrouw kwam gezellig koffiedrinken en bracht haar kleindochtertje mee. Met ook twee (jongens) cavia's. Nou die werden helemaal gek toen ze de meisjes cavia's van de kleindochters in de gaten kregen. Ze wilden meteen aan de gang! Pfft. Wat een toestand. De heren werden al snel afgevoerd en waren nog lang onrustig. Ondertussen hielden wij hier een tostiparty. Heel lekker en gezellig. Vrienden van ons kwamen spontaan langs. Zij vertelden over de papa van de meisjes en hoe ondeugend hij vroeger was. Vonden ze geweldig! Zondag was super gezellig. Ontbijt met zijn allen op het grote bed. Voorlezen, liedjes zingen. Zondag op tijd naar bed want ze gingen bij ons vandaan terug naar school. En dat betekende om zes uur opstaan.

31 mei. Maandag ochtend heel vroeg smeerde ik boterhammetjes en deed ik er wat lekkers bij in de broodtrommel. Dat bracht mooie herinneringen met zich mee. Hoe kort leek het geleden dat ik dat voor mijn eigen kleintjes deed. Alles werd ingepakt en de girlz en ik namen afscheid met een dikke knuffel. De man bracht ze op school en hij kreeg daar een super dikke knuffel van de dames. Alle kinderen in de klas konden het zien! En dat is volgens mij best bijzonder op die leeftijd. Ze hadden het fijn gehad en wij nog meer. Laten we hopen dat ze snel weer langs komen. En ja, daarmee is de maand van mei aan een eind gekomen en kan het journal bij de anderen in de boekenkast gezet worden. Nummer vijf. We gaan vrolijk verder in de maand van juni. Met een geel journal! Leuk dat je hier weer kwam lezen. Misschien vind je het leuk om een berichtje achter te laten? Kijk maar of je daar zin in hebt. Dagdag! P.S. Je kunt nog meedoen aan de giveaway (zie vorig bericht)