Pennen...

Vrijdag 23 november 2018. Vandaag alweer vijf jaar geleden tekende onze jongste zoon zijn huwelijkscontract. Wij waren daarvoor afgereisd naar het mooie Kaapstad waar hij met zijn lief woonde. Het was een zonovergoten lentedag (het is daar precies andersom als bij ons) en iedereen zag er op zijn feestelijkst uit. Het was ook de dag dat we kennismaakten met de familie van wat nu onze schoondochter is. Hoe anders dan wij waren ze. 

Steeds weer kwamen er nieuwe ooms en tantes en neven en nichten. Het was werkelijk om duizelig van te worden. En hilarisch ook. Want bijna iedereen was al eens eerder getrouwd geweest. En welke de huidige vrouw of man was, was zeker niet altijd duidelijk. Oh oh, als ik er nog aan denk. Iedereen lachte er hartelijk om. Geen enkel probleem vonden ze dat. Iedereen leefde gezellig en in goede harmonie met elkaar. Het was gezellig en hartverwarmend op het prachtige oude landgoed tussen de wijnranken. Het jonge stel straalde en het was een dag om nooit te vergeten. En nu zijn we al weer vijf jaar verder. Zijn ze niet langer samen maar hebben ze drie schattige zoontjes. De pen waar ze destijds hun huwelijk met handtekening bezegelden heeft een ereplekje in hun huis gekregen.

En aan die pen moest ik denken toen ik de enorme hoeveelheid balpennen die wij bezitten, te voorschijn haalde om ze te proberen. Steeds vaker namelijk, moest ik er diverse uit proberen als ik er een nodig had. En misgrijpen, oh daar heb ik toch zo'n hekel aan. De een na de ander moest er aan geloven. Kras kras, krul krul. De een na de ander....

Een huwelijk lang pennen krijgen hier en daar. Een huwelijk dat al best lang duurt en dus ook heel veel pennen oplevert. De een na de ander werd dus geprobeerd en dat wat echt niet meer schreef werd meteen weggegeven. Aan een meneer die ze verzamelt. Hij was er blij mee. Voor hem maakt het niet uit of ze schrijven of niet. Ik bekeek ze een voor een en heel veel herinneringen kwamen boven. Aan bedrijven die niet meer bestonden. Van de meesten wist ik nog hoe ze in ons bezit gekomen waren. Het was een leuk werkje om even tussendoor te doen.

Een best nog wel redelijk aantal pennen is overgebleven. En deze schrijven dus allemaal goed. Wat fijn dat ik ze zo kan pakken. Het papiertje gaat bewaard worden. Jullie zullen het vast volgend jaar in een of ander project langs zien komen. Want 2019 wordt mijn jaar van papier.