Een jaar geleden #7...

2020 was een bijzonder jaar. We waren net verhuisd, nog volop aan het werk en aan het verbouwen. Alles zat nog in dozen. De overgang van de drukke randstad naar het kleine dorp was groot. En toen kwam Corona. De wereld werd nóg kleiner en stiller. En de agenda leger en leger. We gaan eens zien hoe dat in de maand juli was. Kijken jullie mee?

Eigenlijk zou ik hier nu een foto van de agenda zelf moeten laten zien. Die is de eerste twee weken helemaal leeg! Er gebeurt normaal gesproken in Juli van alles maar nu was daar het grote niets. Pas op 17 juli zie ik een afspraak bij de mondhygiëniste genoteerd staan. Het voelde als een uitje! Eindelijk weer met de auto van het erf af. Het voelde niet alleen als een uitje maar zelfs een beetje als vakantie. Ook wel een beetje spannend!

De rest van de maand is de agenda leeg! Helemaal leeg! En dat is in geen jaren meer voorgekomen. Wat ik me nog herinner van die tijd is dat we in een soort vacuum leefden. En ook dat ik zo dankbaar was dat we hier mochten wonen tijdens deze pandemie. We hadden geen idee hoe het ons vergaan zou zijn als we de lockdown in de randstad hadden moeten meemaken. Hier was rust en ruimte. Daar woonden we hutje mutje.

We hadden wat contact met de buren en ik weet ook nog dat we 1x op een terras koffie dronken maar dat was het dan. Het was warm die zomer van 2020. Heel erg warm. We hadden geen horren in de ramen. Ja, we hadden er een paar maar die hielden de muggen niet tegen want ze waren gescheurd aan de randen. Vrijwel alles is na de verhuizing fijner dan daarvoor maar niet de muggenplaag. Hier zijn er zoveel in vergelijk met daar. Zou dat te maken hebben met de zoutere lucht aan de kust? Of aan de afwezigheid van groen? Ik weet het niet eigenlijk.

Zo blader ik nog wat verder door de agenda en tot mijn verbazing zie ik dat ik er niet meer in geschreven heb. Dat is raar! Ik kijk nog eens en nog eens. Het is echt waar. Niets meer. Tot het nieuwe jaar begint en dan begin ik pas weer te schrijven. Nog steeds vrijwel geen afspraken. Hier en daar een kleine notitie. Alsof die volle agenda ineens niet meer nodig was. Wat raar!

Ik zoek voor de zekerheid nog even terug op mijn blog maar zie dat ik dat jaar, dat bijzondere jaar, ook maar drie blogjes geschreven heb. Nu ik er op terugkijk verbaas ik me daarover. Ja, ik was net verhuisd, ja, er waren problemen met de laptop, ja het was een bijzonder jaar waarin eigenlijk niks en tegelijkertijd zoveel gebeurde. Ik deed er geen verslag van. Heb ik daar spijt van? Misschien wel een beetje, maar het is hoe ik het toen zag en beleefde. Blijkbaar had ik er geen behoefte aan e.e.a. te documenteren.En dus eindigt deze rubriek hier. Met de afspraak bij de mondhygieniste. Wat bijzonder!