The end...

En zo zijn we aangekomen bij de laatste dag van februari. 28 om precies te zijn. Ik maakte voor deze dag een extra mooie envelop zoals je hieronder kunt zien. Ik vouwde, knipte en gebruikte zelfs de naaimachine om er wat moois van te maken.

En natuurlijk maakte ik ook mooie tags om er mijn verslag van de dag op te schrijven. Extra veel want ik schreef ook nog een soort van overzichtje van de afgelopen maand

Met elkaar zag het er best gezellig uit, vind je niet?

En zo kwam ook dit maandverslag weer tot een eind. The end. De maand is omgevlogen. Nu is het natuurlijk wel een hele korte maand maar toch. Wat gebeurde er veel. Er was sneeuw. We konden schaatsen. Maar ook konden we zonder jas naar buiten en buiten koffiedrinken. We kregen drie nieuwe bomen in de tuin. We kregen bloemenperken en binnen kregen we shutters. Er kwam een nieuwe bril en ik maakte fijne wandelingen. Werksgewijs waren er weer een paar opdrachten. Ik kan er de hypotheek nog niet van betalen maar dat geeft niet. Het begin is er weer. Verder is het virus nog steeds onder ons. Is de avondklok nog van kracht maar kunnen we gelukkig al weer een heel klein beetje meer als vorige maand.

Voor nu is het klaar. Het boek is vol en er gaat een strik omheen. Een mooi lint moet ik eigenlijk zeggen. Daarna gaat het bij de andere boeken in de kast in de bibliotheek. Om er later misschien nog eens door te bladeren en te zeggen... weet je nog? Het was fijn om dit document, dit vastleggen van een bijzondere tijd met jullie te delen. Ik voel me een bevoorrecht mens.