11, 12, 13, 14 en 15 maart 2021

Donderdag 11 maart was een bijzondere dag want voor het eerst sinds 16 december ging ik weer naar de kapper in mijn vorige woonplaats. Door de lockdown is het er nog niet van gekomen om hier in de buurt een goede kapper te vinden. Gek idee eigenlijk dat we hier al een jaar wonen en eigenlijk amper hebben kunnen ontdekken hoe het hier op dat gebied is. Ik ging dus naar mijn vorige woonplaats. Het waaide verschrikkelijk hard hier in ons kleine dorp maar naarmate ik dichter bij de zee kwam, werd de wind ook straffer. Heerlijk vond ik het. Wat had ik die harde koude zoute zeewind gemist. De knipbeurt gaf me een enorme opknapper. Zoals de meesten van ons denk ik met mijn wel hebben ondervonden. Grappig genoeg kreeg ik ook veel complimenten over mijn uiterlijk. Nou ben ik daar dus helemaal niet/nooit mee bezig. Maar het schijnt dat ik er veel ontspannener uitzie en veel meer lach. Zij zien het verschil dan zeker en ik heb de complimenten gracieus in ontvangst genomen. Dat is wat rust en groen met je doet denk ik. Het zal allemaal wel. Na de knipbeurt ging ik nog op visite op verre afstand en daarna weer fijn naar huis. Wat was ik blij het kleine dorp weer binnen te rijden. Het is geen probleem af en toe om een hoekje te kijken in de randstad hoor. Het is gewoon het beste van twee werelden zoals het nu is.

Vrijdag 12 maart. Vandaag had ik weer meer last van rugpijn. Niet verwonderlijk gezien mijn lange autoritten van gisteren. Wel een gedoe want ik wilde vandaag weer verder met project boekenkast. Er moest toch nog een en ander aan veranderd worden. Het waaide gelukkig niet meer zo hard maar het regende wel weer. Het is ook nooit goed hè? Haha. Nou ja, dat opruimen van die boekenkast houdt ook nooit meer op denk ik. Maakt niet uit.

Zaterdag 13 maart. Hoera de rugpijn wordt langzaamaan minder. Het lukt zelfs om een kringloopwinkel te bezoeken. Afspraak om half 11. Ik haal het net. Ik snuffelde en zag hier en daar wat leuks. Na 20 minuten werd ik alweer gemaand om naar de kassa te gaan. Echt relaxed word je er niet van. Maarrrr... het is beter dan niks. Verder hielden we echt zaterdag. Krant uitgebreid lezen, koffiedrinken, wat chillen bij de open haard. Dat soort werk. We deden ook weer een ouderwetse keek op de week. Waarbij we constateerden dat de tijd toch wel heel snel voorbij gaat. Maar goed, daar had ik het al vaker over hier.

Zondag 14 maart. Het was maar goed dat we gisteren genoten van de rustige dag want dat was het vandaag echt niet. Al vroeg in de ochtend kwam er een zakenrelatie/ vriend op bezoek. Na de koffie gingen de heren wandelen. Tijdens het lopen ( op afstand) voer je echt andere gesprekken dan in de stoel of van achter je beeldscherm. En je kunt hier in de buurt heerlijk wandelen. Ik zal jullie weer eens een keer meenemen als ik er opuit ga. Er is veel leuks om met jullie te delen. 's Middags kwam mijn vader een bakkie doen. Ook onze zoon kwam. Ja, twee mensen tegelijk. Het mag niet. Maar vader is ingeent en hij heeft het gewoon moeilijk. Bovendien is zoon dol op zijn opa maar hadden ze al een tijd niet gezien. Hier kunnen ze genoeg afstand houden en dat deden ze ook. Het was zó fijn mijn vader letterlijk op te zien fleuren. Hij heeft zoveel levenswijsheid door kunnen geven aan zijn kleinzoon. Echt leuk om te zien. Ontroerend ook. Dat was me de 'overtreding' wel waard. Niemand is er tot nu toe ziek van geworden gelukkig. Het blijft lastig om je aan alle regels te houden maar we houden vol. Met hier en daar een heel klein gecalculeerd uitstapje buiten de lijntjes. Al met al een drukke dag. We lagen vroeg op bed.

Maandag 15 maart. En toen was het alweer maandag. Maar we deden alsof het zondag was. Ach ja...Er lag een lange lijst van dingen die gedaan moesten worden. Die lag er 's avonds nog. We hadden er geen zin in. We spijbelden. En dat voelde zo heerlijk. De rugpijn is verdwenen. Wat rest is een stijf naar gevoel. Voorzichtig aan kan ik alles weer. Hoera! Rond vijf uur kwam de kaasboer weer langs. Heb ik al verteld dat we hier nog een echte kaasboer aan huis krijgen? Hij doet echt zijn best om een auto vol lekkers aan de man te brengen. Je mag altijd proeven en hij rekent zeker niet de hoofdprijs. Waar vind je dat nog?

In mijn volgend blog neem is jullie gezellig mee uit wandelen. Dan kijken we eens wat meer naar de rivier en alles wat daar zo te zien is. Vinden jullie dat een leuk idee? Dan gaan we daarna weer verder met het dagboek. O ja, nog even.... ik heb veel last van spamberichten. Geen idee wat ik er mee aanmoet. Het is echt heel irritant. Ook zie ik nog steeds geen foto's als ik mijn berichten schrijf. Ook irritant maar dat went. Dat met die spam heb ik eerder gehad. Toen verdween het na een poosje vanzelf toen ik de reactiemogelijkheid uitzette. Dus daarom zet ik de reacties weer even uit. In de zijbalk staat mijn e-mail adres. Zo kun je me toch nog bereiken als dat nodig is. Goed, ik ga eten koken. Tot de volgende keer. Dagdag!