Nog 1x neem ik jullie mee naar die heerlijke koude week van toen. De week waarin de sneeuw zo mooi was en we konden schaatsen. De week waarin in dit dorp weer mooie initiatieven ontstonden. Zoals de groep die een enorme pan erwtensoep kookte en in tasjes deed. Ze werden op de slee gezet en uitgedeeld aan de ouderen in het dorp. Die smulden van de ouderwetse snert. Iedereen kon meegenieten via de foto's op de dorpsapp.
Als er nauwelijks gestrooid wordt kan het gebeuren dat iemand eens uit de bocht vliegt. En daarbij een verkeersbord raakt. Gelukkig was er alleen wat blikschade want hard gereden wordt hier niet. Het bord was eigenlijk nog het meest beschadigd.
En toen kwam de ijzel en werd het serieus glad. En ook dat werd via de app gemeld. En natuurlijk kwam er een foto met nog net op het hoekje het lieve oude beagletje met zijn snuitje. Helemaal grijs is het beestje. Maar hij is dan ook al dertien jaar. En dat is best oud voor een beagle. Al een paar keer dachten zijn baasjes dat zijn einde gekomen was maar hij krabbelde steeds weer op. Hij woont hier niet ver vandaan en als ik de kans krijg maak ik altijd even een praatje met hem. Hij heeft zo'n aandoenlijk koppie.
Toen het ging regenen was het gedaan met de sneeuw (en het ijs ook trouwens). Na een paar uur konden we in de tuin van de buren het gras al zien. Ik werd er een beetje verdrietig van.
En nog weer later was het bijna gewoon als de rest van het jaar. Alleen dit hoopje sneeuw lag nog op de oprit
Nog een laatste foto, gemaakt op het ijs. In de polder van mijn jeugd. Mijn broertje woont er nog. Het was zo'n echt hollands plaatje met al die mensen op de schaats. De brug over het water en de molens op de achtergrond. Het was schitterend. Maar helaas alweer voorbij. We kijken nu uit naar de lente en gaan ons verheugen op de mooie bloesem hier in de streek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten