1, 2, 3, 4 en 5 maart...

Zo, de buitenkant van het maart journal is klaar. Het wordt nog verder versierd maar daar zoek ik nog passende aankleding voor. Zoals ik in mijn vorig blog al zei: het is een moeilijke kleur om dingen mee te combineren. Dat komt later. Kunnen jullie je nog herinneren dat ik hier mooie zelfgemaakte papieren liet zien? Het werden leuke collages. Ze komen nu van pas en ik heb er in dit album 6 gebruikt in twee katerns. Af en toe zie je ze terug hier en daar in het album. Voor ze er in genaaid werden mochten ze nog even met elkaar op de foto.

En dan met de datum van 1 maart gaat het album dan eindelijk van start. Ik maakte een mooie collage op een van mijn A6 collageblok papiertjes. De quote grijpt een beetje terug naar het avontuur met de stof en de omslag en of het zou lukken allemaal. Er staat: better an oops than a what if? Het papier is aan drie zijden vastgelijmd zodat een soort zakje ontstaat waar het papier met het verslag van de dag op geschreven is. Ik lees terug wat er die dag gebeurde. Ik ging o.a. naar de huisarts in het dorp hier verderop. Daar moest een formulier opgehaald worden. Tot nu toe was ik daar alleen met de auto geweest maar nu ging ik met de fiets. En ja hoor, dat kortere wegje bleek uit te komen in een soort van doolhof nieuwbouw wijk. En ik verdwaalde! Ja echt! Uiteindelijk zag ik weer iets bekends en reed ik van daaruit alsnog de route van de auto. Ik kreeg het er warm van. Dat was niet erg want er stond een koude wind die dag. Beweging had ik ook genoeg gehad. De rest van de dag deed ik het rustig aan, haha. De rechterpagina is een van de papieren die ik zelf maakte.

2 maart moest de auto van de man APK gekeurd worden en zoals jullie weten uit eerdere blogs is dat een hele operatie. We rijden achter elkaar naar de garage in de provinciestad hier verderop. Daar wordt de auto afgeleverd. We rijden dan samen terug. En als we een telefoontje van de garage gekregen hebben, voltrekt zich het proces andersom. Samen er naartoe en apart weer terug. Het is jammer dat we niet meteen wat boodschapjes kunnen doen nu alle winkels nog gesloten zijn. De auto van de man is al oud en rijdt op gas. De slang werd wat poreus en moest vervangen voor de auto werd goedgekeurd. Dat kon niet in deze garage. Daarvoor moesten we naar een garage hier wat verder vandaan. Daar werd de slang vervangen. De dag daarna weer terug naar de eigen garage en kwam gelukkig de goedkeuring. Poeh! Het wonen in een superklein dorp heeft zo zijn uitdagingen. Er was die dag ook goed nieuws! Maar daarover later! Ik maakte voor 2 maart een insteek van uitgescheurde boekpagina's die ik versierde met een mooie bloem. Het briefje met het verslag van de dag paste daar precies in. Net als de mooie tag die ik ook nog maakte. 3 maart kwamen de tuinmannen weer. Ze groeven drie grote gaten in het grasveld voor de 20 jaar oude koningslindes. Zo mooi! Ook is er een mooie border gemaakt tegen de oude muur aan de achterkant van de tuin. Het ziet er nu zoveel mooier uit allemaal! Ik schreef op de achterkant van de rozencollage.

4 maart. Ineens mis ik mijn vriendinnen. De meiden waar ik zo mee kan lachen en kletsen. Die me zo door en door kennen en voor wie het niet uitmaakt hoe het er hier binnen uitziet. Die me nemen zoals ik ben. Sommigen heb ik al een jaar niet gezien in het echt. Computerschermen maken veel goed, maar och, het zou me toch veel plezieren als ik ze weer kan aanraken en we slap van de lach een potje thee leegdrinken. We houden moed en we houden vol. De kaart voor vandaag is voor hen (en een beetje voor de tuinmannen) Schrijven deed ik op de achterkant van een kwartetkaart. Het grootste nieuws was dat ik niemand zag. Vrijdag 5 maart gebeurde er ook niet echt iets schokkends. Gewoon een rustig dagje. Heerlijk!

Tot zover de eerste dagen van de maand maart. Ik ga weer plakken, knippen en schrijven zodat ik jullie over een poosje weer verslag kan doen van mijn belevenissen. Dank allemaal weer voor het naar hier komen. Fijn dat jullie met steeds meer de weg terug gevonden hebben. Dat doet me echt goed. Dagdag!