Ga je mee?...

Ga je mee wandelen? Het weer is wat somber maar dat geeft niet. Het is windstil en als we flink doorstappen worden we vanzelf warm. Maar voor we gaan wil ik even bedanken voor alle lieve reacties via de mail. Er zijn meer mensen die spam op krijgen bij het reageren. Laten we hopen dat het snel opgelost wordt. Genoeg daarover. We gaan wandelen. Ik neem jullie mee naar de rivier. En dan kijken we vooral naar links. Naar het water. Daar is zoveel te zien.

Deze trap bijvoorbeeld. Als je aan de rivier woont en je hebt geluk dat je er een stukje 'buitendijks' bij kunt kopen dan ben je echt een geluksvogel. Ik fantaseer altijd een beetje als ik er langs loop en bedenk dan welke bewoners er bij zo'n trap horen. Bij dezetrap dacht ik meteen aan mensen met een drukke baan. Een efficiënte trap waar je snel op en af kunt. Jonge mensen ook, want er zit geen leuning langs. Het vlonder geeft aan dat ze er graag zijn. En misschien zelfs wel in de rivier zwemmen of een boot hebben. Kijk maar naar de steunen van het trapje linksonder. Of het echt zo is? Wie weet? Door de lockdown ken ik nog veel te weinig mensen hier in het dorp. Voorlopig vul ik het nog maar even zelf in, met mijn fantasie. We lopen verder...

Bij het zien van deze trap denk ik ook weer aan efficientie. Een stevige leuning, een stalen trap met gaten zodat de regen er mooi doorheen kan vallen en je niet uitglijdt. En een hek! Een stevig hek! Een hek dat zegt: Niet voor jullie. Dit is onze trap. Het is niet altijd duidelijk bij welk huis de stukjes land aan het water horen. In dit geval wel. Het huis er tegenover aan de binnenkant van de dijk heeft hetzelfde hek. De beplanting geeft duidelijk aan waar de grens van het stukje grond is.

Als we dan een stukje verderlopen komen we dezelfde situatie tegen. Ook een trap en een leuning en afgesloten met een hek. Een beetje rommelige, oude trap, met een wiebelige leuning en een houten hek. Het ziet er net wat toegankelijker uit. Is dat door de gebruikte materialen? Het zou best kunnen denk je niet? Als het je gelukt is om de trap heelhuids af te komen kun je genieten aan het water. Mocht je hulp nodig hebben, dan kan je de reddingsboei toegeworpen worden. Zie je hem hangen? Er staan wat vuurkorven en wat fakkels. Hier is het vast gezellig in de zomer denk ik zo.

We lopen nog even terug. In vroeger tijden overstroomden rivieren nogal eens en soms ontstonden er wielen. Hier is zo'n wiel. Iemand heeft er kruizen van hout neergezet. Deze zijn aangekleed met spullen die gevonden worden in de uiterwaarden en zo een beetje nieuwe functie kregen als vogelverschrikker? Of is het kunst?

We draaien weer terug en lopen verder richting dorp... Hier zie je een foto die ik in januari nam. Het water stond toen ook heel hoog in de rivier. Dat was 25 jaar daarvoor ook het geval. Er stonden toen dijken op doorbreken (in Ochten o.a.) en we moesten evacueren. Wat was dat indrukwekkend toen. Nu 25 jaar later wonen we weer in deze streek. Een stuk verderop welliswaar maar toch leven de verhalen nog steeds. Het hoge water van januari j.l. riep weer veel herinnering op. Vooral bij de oude mensen hier. Ondertussen zien we een trap van hout zoals je vaak op bruggen in de stad ziet. Met onderaan een vlonder en een leuning die begroeid is met klimop. Het geeft de trap wat fleurigheid vinden jullie niet? Op de (voor)grond zie je fruit liggen. Er staan hier onvoorstelbaar veel fruitbomen en er is soms gewoon niet tegen op te eten volgens de mensen hier. Er zijn genoeg andere gegadigden voor. Toeristen pakken nog wel eens een appeltje voor de dorst als ze langsfietsen of lopen. Door corona was dat dit jaar veel minder. De dijk is hier heel smal en het is lastig 1,5 meter afstand te houden.

Hier nog een foto van het hoge water. Toen we hier kwamen wonen vonden we deze rivier maar een slootje. We waren de Rijn en de Nieuwe Waterweg gewend. Maar toen werd het door het hoge water toch ineens een serieuze rivier. Mooi hè, zo met die bomen erbij? Het is dezelfde trap van de vorige foto. Alleen ben ik een paar stappen naar rechts gaan staan. Aan de overkant van het water was een mooie boomgaard maar die is gerooid en er is mais voor in de plaats gekomen. Ook deze foto is in Januari genomen. In alle somberte en kaalheid is het toch nog heel mooi om er te wandelen. We lopen een andere keer weer een rondje en ik zou het leuk vinden als jullie dan weer meewandelen. Of fietsen, want dat kan natuurlijk ook. Tot dan!