11, 12, 13, 14 en 15 februari 2021

We bladeren weer een paar pagina's en kijken wat mee in het februari dagboek. De elfde is een gewone dag als alle anderen. Buiten sneeuw, binnen de dingen van alle dag. De taken in huis, de maaltijden die bereid moeten worden, de contacten die extra aandacht vragen. Een kaartje of een telefoontje kan echt verschil maken deze dagen.

De twaalfde zoek ik wat knutselspullen bij elkaar en bak ik wat lekkers want mijn zoon komt morgen met zijn dochtertjes. Hij gaat dan hardlopen en ik maak ondertussen wat leuks met de dametjes. Ik weet niet wie van de twee partijen daar het meest naar uitkijkt. Het zijn echt zulke schatjes! Verder deed ik de dingen van alledag die dag

13 februari. Het is vandaag al weer 11 jaar geleden dat mijn jongste voor stage vertrok naar Kaapstad. Hij werd verliefd op het land en daarna op een meisje uit het land. Nog 1 week kwam hij terug om af te studeren. Daarna vestigde hij zich daar voorgoed. Hij heeft het fijn en mist Nederland niet. Alleen met sneeuw, ijs, Sinterklaas en Kerst heeft hij heimwee. Het gemis van mijn kant wordt niet minder. Andere zoon kwam vandaag met zijn dochtertjes. Hij mist zijn kleine broertje ook. Gelukkig hebben we internet. Ik denk vaak aan de moeders die achterbleven toen hun kinderen in de jaren vijftig van de vorige eeuw emigreerden. Sommigen zagen elkaar nooit meer.

14 februari. Valentijnsdag. Het ging aan mij voorbij. De liefste aller mannen is geen romantisch type. Ik had ooit een vriend die die dag altijd een grote bos rozen kwam brengen. Zo lief was dat. Hij is al heel lang niet meer bij ons. Ook dat verdriet wordt niet snel minder. Het zal altijd bij mijn leven blijven horen. Hij woont in een dierbaar kamertje in mijn hart.

15 februari was een pechdag! Ik vertel er later meer over. Zo'n dag waarvan je bij het wakkerworden al weet dat het niet goed zal gaan. En dat klopte ook! Een dag om te vergeten. En dat proberen we ook maar. Snel deze bladzijde in het journal omslaan.

En met het vermelden daarvan is de maand al weer over de helft. Ik hoor van veel mensen dat de dagen tijdens deze lockdown langer dan ooit duren. Bij mij is het juist omgedraaid. Het gaat me allemaal veel te snel. Zo zie je maar, iedereen beleeft het op een andere manier.