Ditjes en datjes #3...

Ha lieve lezers. Daar zijn jullie weer. Gezellig! Zullen we even een rondje wandelen? Het is heerlijk buiten nu. We lopen het pad af naar de straat en dan de steile stoep op naar de dijk. Altijd weer die rivierdijk. Het water trekt mij als een magneet er is niks tegen te doen. We gaan linksaf en zien hier iets wat ik regelmatig tegenkom. Planten/bloemen die ergens doorheen piepen. Soms door een heg of een hek. Het gebeurt ook regelmatig dat iets zichzelf uitzaait. Dat je het ene jaar de bloemen aan een kant van de straat ziet en het jaar daarop aan de overkant. Het kan hier allemaal. Kijk, hier zie je ook een en ander door de heg komen.

Van deze stokrozen word ik heel gelukkig. Ik ben namelijk dol op stokrozen. Maar dat heb ik hier al zo vaak verteld dat ik daar maar over stop. Deze mooierds bloeien niet ver van mijn huis. En ik kan ze dus heel vaak zien als ik er langsloop.

Inmiddels zijn we weer van de dijk af en langs het 'uienveld' gelopen. We passeerden de tuin en bed and breakfast van de leuke kat die ik in het vorig blogje liet zien en kijk en nu naar het mooie graanveld. Ineens was het er. Het groeide supersnel. Aan het eind linksboven kun je nog net het zorglandgoed zien. Daar wordt kleinschalige zorg verleend aan mensen die de weg in hun hoofd een beetje kwijt zijn. Ook daar mag ik graag wandelen.

De walnoten groeiden, het graan groeit maar wat te denken van de peren aan deze boom? Nog even geduld en dan is het weer zover. Lekkere stoofpeertjes. Of perentaart. Of perensap. Of eh perenjam. Allemaal even lekker. Nog even geduld zoals ik al zei....lastig hoor!

Zo moest ik nog even geduld hebben in de tuin want een week later zag de border er heel anders uit. Veel meer kleur en de bijen strijken massaal neer op de bloemen. Het is een feestje om te zien. Niet alleen de bloemen groeien en bloeien maar ook de klaver in het grasveld tiert welig. Zien jullie het? Rechtsboven op de foto. De witte bloemetjes.

Jullie begrijpen vast wel dat dit foto's zijn van voor de temperatuurstijging. De bloemenborder ziet er inmiddels heel anders uit. Het fruit moest besproeid want de telers waren bang voor zonnebrandschade op het fruit. Wij mochten niet meer bewateren met oppervlaktewater. Het water in de kleine rivier was voor het fruit. Gelukkig hebben we een grondwaterpomp om onze eigen boomgaard nat te houden maar ook daar ging het mis. Daar vertel ik later over. Voor nu stop ik er even mee. Tot het volgend blog! Dagdag!