Mix van van alles en nog wat...

Buiten is het heel warm (op het moment van schrijven is het 26 graden. Hier binnen in mijn werkkamer is het 26,4 graden. De winkel blijft dicht vandaag want het is er niet aangenaam nu met de zon vol op het platte dak met lichtkoepel. Er zijn vrijwel geen mensen op de been buiten en het dorp lijkt uitgestorven. Er hangt een briefje aan de deur voor moedige mensen die toch willen komen. Als ze even aanbellen aan de voordeur doe ik de winkeldeur voor ze open. De dichte winkeldeur geeft mij de gelegenheid weer wat blogjes te schrijven en zo wat in te halen. Ik hoor jullie denken....

De foto hierboven maakte ik aan het einde van een mooie middag. Het was zo'n 22 graden en het was goed weer voor een wandeling op de dijk. Tijd voor een peren-update. Kijk ze eens groeien en een mooie blos (kleur) krijgen. Het water loopt me bij voorbaat in de mond. Jummie. Ik kijk het fruit bijna rijp op dit moment. Beneden aan de dijk zie je links boven het water iets waar ik de volgende foto meer van laat zien.

Kijk, hier zijn ze. De Berenklauw begint te groeien. Het gaat nu superhard en per dag komt er een stukje bij. Ook hier kan ik niet wachten. Tot ze uitgebloeid zijn. Erg hè? Ik wil de verdroogde bloemen als decoratie in een grote vaas neerzetten in de winkel. De les van vorig jaar is dat je ze niet zelf moet willen drogen maar moet wachten op moeder natuur. Dat doe ik dus. Geduld is een schone zaak!.

Bij de berichten van de dorpsapp liet ik ooit zien dat wij daar een tafel aanboden. De buren van de buren reageerden en wilden hem graag hebben. Hier zie je hem bij hen in de tuin staan. Ze hebben een hele hoge trap voor het huis. Daar stond ik op om deze foto te nemen. Dit is de tafel van de kleinkinderen als ze daar logeren en buiten spelen/eten. Fijn dat die lelijke zware tafel een nieuw leven heeft gekregen.

De wandeling langs de rivier eindigde nogal plotseling want er kwam me toch een donkere lucht aan. Hier het begin gefotografeerd maar het werd snel donkerder en donkerder. Ik liep het pad op toen de eerste druppels begonnen te vallen. Net op tijd binnen. Wat zou ik op dit moment graag zo'n donkere lucht zien. Alles is gortdroog in de tuin. Het goede nieuws is dat de fruittelers hun boomgaard mogen blijven sproeien. Want ja, die lekkere appels en peren gaan straks weer heel veel mensen blijmaken. Ons grasveld mag daarom gerust verdorren. De boeren gaan voor!

En dan de laatste foto van dit blog alweer. Neef stuurde een nieuwe foto van prinses Mia. Ze is zo klein maar al best wel pittig, volgens hem. Ik vind die kleintjes altijd zo lekker ruiken. Dat babygeurtje is zo speciaal. Binnenkort gaan we haar in het echie zien. Ik ben zó benieuwd! Tot zover voor nu. Van mijn plan om veel te schrijven komt vooralsnog niet veel terecht want ik hoor de buurman beneden. Hij draagt klompen (ik hoor hem daarom van verre aankomen) en komt snijbonen brengen. Vers van de tuin. Zó lekker! Wie weet lukt het vandaag nog met dat schrijven. Ik ga mijn best doen. Dagdag!