donderdag 4 augustus 2022
Wandelen in juni...
Hallo, daar ben ik weer. Het is hier een drukte van belang op de hof (zoals ze dat hier zeggen). Wel een gezellige drukte hoor. We zijn veel buiten en werken in de tuin. Zo fijn dat we een mooie tuin hebben. We woonden altijd in grote huizen met kleine tuinen. Nu is het mooi in verhouding. Over hier en nu aan de hand is,vertel ik later. Nu eerst even terug in de tijd. Twee maanden om precies te zijn. Ja, ik loop gigantisch achter met schrijven maar dat zijn jullie intussen wel gewend toch? Ik vond nog wat foto's die ik met jullie wil delen.
Zoals deze van de vrijwel dode knotwilg. Die dus niet dood blijkt te zijn. Hij loopt weer helemaal uit. Ik had nog wat foto's van dichterbij maar die laat ik even voor wat ze zijn want anders kom ik nooit bij met schrijven, haha. Oh wat erg! Achter de boom zien jullie al wat aarde met hier en daar wat groens. Zullen we daar eens naar gaan kijken?
Hier zie je het wat beter. Ik denk dat het uien zijn of prei? Jullie weten dit vast beter dan ik. Een poosje later nam ik er nog een foto maar ook daarover later meer. Er staan ook wat wilde planten tussen. Zijn het bermbloemen? We zullen het gaan zien. Ik wandel hier vaak. Het is niet heel ver van ons huis. Meestal ben ik er in de vooravond want dan is het licht daar zo mooi. Op de foto zie je links een heel klein stukje rood dak.
Dat is het dak van de wijnboerderij annex BenB. Meneer is huisarts en mevrouw verzorgt de planten. Eindeloos lang zag ik haar snoeien. Soms maken we een praatje maar vaak ook loop ik (na een zwaai of een groet) lekker verder. Dit veld is naast het uienveld op de vorige foto. Ik ben een paar stappen richting de dijk gelopen. Wat ziet alles er hier nog lekker fris en groen uit!
Nog iets verder naar de dijk draai ik een beetje. Want dit is aan de linkerkant van de weg. Schuin tegenover de wijngaard en het uienveld. Het gras is net gemaaid en ligt te drogen. Oh, wat zou ik willen dat de heerlijke geur die er vanaf komt zou kunnen ruiken. Gemaaid gras maakt mij altijd zo gelukkig! Vers gebakken brood ook trouwens. Volgens mij was dit de tweede snee. Zo noem ik dat altijd. Geen idee of het in de rest van Nederland ook zo genoemd wordt.
En dit is dan de weg als ik me omdraai en bijna aan de dijk ben. Halverwege rechts (waar de zon schijnt) het gemaaide gras en aan het einde links de wijngaard en daarna de uien op de hoek. Ik ben nu onder aan de stoep. Zo heb je een mooi overzicht. Oh en links zie je het vlechtwerk van takken wat ik volgens mij ook wel eens hier heb laten zien. Voor nu laat ik het hierbij want ik hoor mijn aardbeienmannetje het pad oprijden. Hij heeft weer heel veel bij zich. Ook daarover later meer. Dagdag!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten