Rommeltje (3)...

Een van jullie stuurde me een mail. Tineke, ik vind de tite rommeltje niet zo passen bij wat je vertelt. Ja, dat kan. Maar toch blijft deze titel nog even in gebruik want oh oh oh, het zijn toch echt rommelige berichtjes in mijn ogen. Maar rommelig is toch eigenlijk ook niet persé negatief toch?. Rommelig is op een bepaalde manier ook wel iets wat bij mij past. Ik kan nog zoveel plannen maken voor de nieuwe dag maar ik weet op voorhand al dat ze toch niet gaan uitkomen. Goed, laten we maar eens zien wat er voor vandaag te melden valt.

Oh ja, de foto van de poort aan het begin van het dorp. Die stond, een kleine week nadat het feest was afgelopen, fier overeind. Net of we geen afscheid wilden nemen. Maar op een avond was het toch echt voorbij. De toegansweg werd afgesloten en de poort neergehaald. Tot volgend jaar. Het was tijdens een wandeling aan het eind van de middag dat ik deze foto maakte. Een paar uur later was hij weg.

Tijdens datzelfde rondje wandelen maakte ik deze foto van de hortensia's bij een huis aan de dijk. Het mooiste huis aan de dijk (naar mijn mening) en ze waren nog prachtig fris. Vorig jaar heb ik volgens mij een serie gemaakt van alle hortensia's die hier groeien. En dat zijn er veel. Dit jaar hebben ze het moeilijk. Er is niet veel regen gevallen.

Hier nog een foto van een mooi rijtje van deze leuke bloemen. Ik weet niet of ik het ooit eerder vertelde (ik lees mijn blogs nooit terug) maar in dit huis brandt het hele jaar kerstverlichting aan de voorgevel. Zó leuk. Het verhaal gaat dat de mensen die hier wonen ooit nieuwjaar vierden in mei. Heel in de verte zie je een rijtje paaltjes. Daar is de stoep naar mijn huis. Ik was hier dus aan het eind van mijn wandeling. Hoe zouden toch die kleuren zo mooi blijven vraag ik me af. Ooit vertelde iemand mij dat je ijzer in de grond moet stoppen om blauwe hortensia's te krijgen. Maar deze kleur?

Natuurlijk waren er ook dit keer weer aardig wat berichten op de dorpsapp. Zo greep een van de katten in het dorp een vogeltje. Het leeft nog maar heeft een gebroken vleugeltje. De dierenambulance had het te druk om te komen. Een spalkje wordt gemaakt door iemand met een EHBO diploma. Er komt een filmpje langs van de Oekraiënse puppy's waar ik eerder over schreef. Ze groeien als kool. Het kerkje hier in het dorp is afgehuurd door iemand die graag muziek maakt en op wil treden. Vrienden en familie zijn welkom maar zeker ook de mensen uit het dorp. Er wordt gretig gebruik van gemaakt. Ik was te hard aan het werk om er naartoe te gaan, maar doordat de kerkdeur openstond en het raam van mijn werkkamer ook, kon ik er toch op afstand van meegenieten. Een zware opklapbare campingtafel wordt aangeboden. Rommelig (ik zei het al) ;-)

En even later ook nog een mooie ligstoel. Nou, dat was zo geregeld. De spullen staan nu bij een dorpsgenoot met een vlonder aan het water. Prima bestemming daarvoor. En zo was er alweer een en ander te beleven hier. Ik vind het niet erg om een beetje achter te lopen. Zo is er niet alleen de voorpret, het genieten op het moment zelf maar ook nog eens het nagenieten en het met jullie delen. Gewone dingen zijn de fijnste dingen. Heb het goed vandaag. Geniet van de zon nu het nog kan en wees een beetje lief voor jezelf! Dagdag!