Lente en zo meer...

Zo, langzaamaan ben ik aan het inhalen met het schrijven op het blog hier. Het was even een afweging of ik niet gewoon een stuk over zou slaan en dan 'live' te gaan schrijven maar nee, het is veel te leuk om alles nog een keer te beleven via het zien van de foto's en het vertellen erover. Zo maakte ik deze collage in zwart wit. Ik weet niet of dat wel eens eerder verteld heb hier, maar ik maak deze collages in de extra boeken die je bij Flow magazine krijgt. Je vindt ze momenteel in alle kringloopwinkels. Veel mensen weten niet wat ze er mee moeten en geven ze weg. Laatst kreeg ik nog een stapeltje van mijn zusje. Hier, neem jij ze maar, zei ze. Ik weet niet wat ik er mee kan en het zijn er zo veel. Ik weet dat jij ze goed kan gebruiken en dat is zo. Voor mij is het een prettig formaat om in te werken en dat doe ik ook met grote regelmaat zoals jullie weten.

Natuurlijk zit ik niet de hele dag te plakken en knippen maar maak ik ook nogal eens een wandelingetje. En oh oh, wat een feestje is dat in deze tijd van het jaar. De lente is echt begonnen en de bloesem bloeit uitbundig. Nog maar even geleden was dit nog een kale boom en kijk nu toch eens. Mooi hè? Je zal er maar langs mogen lopen. Geluksvogel dat ik ben. Aan het eind links op de foto zie je een paar bankjes staan. Daar kunnen vermoeide wandelaars of fietsers genieten van het uitzicht. Geloof me.... er wordt gretig gebruik van gemaakt.

Zullen we de bloesem eens van dichterbij bekijken? Niet een superscherpe foto want ik kon niet dichterbij komen en mijn telefoontje is ook al op leeftijd maar toch... Is niet elke bloem een klein schilderijtje? Als ik toch eens kon schilderen... helaas helaas verf en ik gaan niet goed samen. Zie je ook de bast van de boom? Het lijkt wel een beetje op de huid van een olifant, vind je niet?

Weer een paar collages. We hoppen van de hak op de tak in dit blogje. Ik weet niet wat het is maar met geel werken ligt me niet goed. Het is altijd worstelen en rommelen en zelden worden de collages zoals ik wil. Ik geef daar niks om hoor. Het leven zelf is ook niet elke dag hetzelfde. Gelukkig is geel wel een vrolijke kleur.

En dan de laatste foto alweer.... maar wat mij betreft wel de leukste om te laten zien. Want tadaaaaa! De geulen zijn gegraven, de palen geslagen, de draden getrokken. De boomgaard is klaar om ingeplant te worden. Rechts staan ze in de beschutting van de kerk. In de zomer geeft deze muur nog tot in de avond warmte af. Links is het grint van de oprit naar ons huis. De heg is hier nog bruin, maar inmiddels uitbundig groen. Linksbovenaan de foto kun je nog net de mooie honderd jaar oude leilinden van de buren zien. Nu inmiddels ook weer vol in het blad. Ze zijn prachtig en passen bij de oude Betuwse boerderij waar zij in wonen.

Twee keer elf meter fruit. Wat. Een. Feestje zal dat straks zijn. En wat een werk om alles te plukken en verwerken ( zeggen de man, de buurman en mijn vader dan) Ik heb er zo heel veel zin in.. Dit was net voor het weekend gerealiseerd. De maandag daarna ben ik naar een kweker gegaan om planten te kopen. Daarover in een volgend blog wat meer. Tot dan! Dagdag!