maandag 9 mei 2022
De meisjes, de huizen, de boekjes, de wandeling en de diertjes...
Klein meisje en haar zusje kleinste meisje waren hier gezellig weer een paar dagen te logeren. Klein meisje was tik tok aan het kijken en kleinste meisje en ik zaten aan de grote tafel hier in mijn werkruimte. Out of the blue zegt ze... ik heb je blog gelezen. Huh, mijn blog gelezen? Ja, dat stond nog aan op je computer. Wat bijzonder. Ineens is ze niet zo klein meer, dit kleintje en leest ze wat zich in mijn wereld afspeelt. Wat vind je er van, vroeg ik haar. Je schrijft best aardig maar loopt wel een beetje achter want op jouw foto's zijn de bomen nog kaal. Right! En gelijk heeft ze. Altijd eerlijk die kleintjes ;-)
Terwijl we zo wat verder spraken over lezen en schrijven, het hebben van een blog en zo meer, maakte ik een collage in mijn glue book/plakboek. Zij kleurde een kleurplaat. Zullen we samen een project doen, stelde ze voor, toen we klaar waren. Goed idee zei ik. Waar denk je aan? Ik heb een filmpje op YouTube gezien waar iemand wonky houses maakte. Dat zijn malle huisjes. Verder weet ik het niet want het was in het Engels. Maar ik heb ongeveer onthouden hoe het moet. Dan gaan we het gewoon proberen, zei ik. Wij hier in huis zijn dol op dingen proberen. We zochten wat spullen bij elkaar en gingen van start. Een heel dorp verrees en we besloten er boekjes van te maken om uit te delen op haar verjaardag! Een hele stapel ging mee naar huis.
Wie die Engelse mevrouw van het filmpje is zal ik waarschijnlijk nooit weten. Of haar huizen op die van ons lijken ook niet. Wel weet ik dat we enorm veel plezier gehad hebben met elkaar. Aan het eind van de dag vroeg ze of ze meer blogjes mocht lezen. Natuurlijk mag dat lieverd. Je schrijft maar af en toe over ons en dan noem je niet eens onze naam, was haar conclusie na heel lang lezen. Dat willen papa en mama denk ik niet, zei ik. Heb je dat gevraagd? Nee, dat niet. Moet je toch maar eens doen dan, zei ze. En anders geef ik jou nu alvast toestemming om over mij te schrijven. Duh! De laatste tijd gaat het hard. Nog maar twee vakanties geleden las ik hen voor, verzon ik knutselwerkjes en andere activiteiten en nu maken zij voor mij een tiktok account aan, instaleren ze leuke apps op mijn telefoon alsof het niets is. Times they are a changing. Help! Ik word oud. Haha, nee hoor. Je bent zo oud als je je voelt.
Na alle huizenplakkerij was het tijd voor een flinke wandeling. We leenden de pup van de buren en daar gingen we. We hebben gezongen, gelachen, ernstige gesprekken gevoerd en zelfs een rapp (schrijf je dat zo?) verzonnen. Hoe leuk is dat! Bij thuiskomst bleek dat we vergeten waren de cavia's in de kooi terug te doen. Die hadden al die tijd lekker in mijn werkkamer rondgescharreld. Gelukkig lag er niks eetbaars op de grond en bleven ze van alle snoeren en kabels af. Inmiddels zijn de dames (met cacvia's) weer naar huis. Ik mis ze.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ach wat gezellig zulk bezoek en dan ook nog samen iets maken super leuk is dat !! en de cavia's hebben vast een hoop lol gehad :))
BeantwoordenVerwijderen