Schoenen kopen...

Dinsdag 25 september 2018. Vandaag deed ik iets wat ik jarenlang niet meer kon. Ik ging 'winkelen'. Lopen, kijken, bewonderen en niet meteen kopen. Dat versta ik onder winkelen. Ik ben van naturen niet iemand die graag winkelt. Mijn moeder deed er ook niet aan. Twee keer per jaar kochten we een paar dorpen verderop in de uitverkoop wat kleren. Bij de schoenmaker in het dorp kochten we een paar schoenen per jaar. Dat was het. De schoenen waren onverslijtbaar sterk en we groeiden er echt uit. Ze waren dan zeker nog niet versleten. In de zomer droegen we plastic schoenen. Waterschoenen noemden we die. De schoolarts zei al diverse keren tegen mijn moeder dat ik steunzolen moest dragen anders zou de stand van mijn knieën later in mijn leven problemen geven. Helaas gaf mijn moeder daar geen prioriteit aan en zo kwam het vele jaren later uit wat de schoolarts toen al voorspelde. Maar dat terzijde. 

Dat met die kleren was ook nog een heel gedoe. We ( moeder met drie kleine kinderen) moesten eerst een behoorlijk eind fietsen voor we bij de winkel waren en dan kopen wat er nog in de rekken hing. Dat was meestal niet veel soeps. Er werd op de groei gekocht. We kochten aan het eind van de zomer in de uitverkoop de kleren die we volgend jaar zomer zouden gaan dragen. Mijn moeder moest dus inschatten hoe hard we zouden groeien. Bij mij viel het geloof ik wel mee maar mijn zusje had echt van die groeipieken met alle gevolgen van dien. Het ene jaar was het te groot, het andere jaar te klein. Ook moest dat arme kind de kleren waar ik uitgegroeid was ,maar nog goed waren, dragen. Zo ging dat toen. Konden wij niet beter betalen? Jazeker wel. Maar mijn moeder hield gewoon niet van winkelen. Maar dat zei ik al.

Ik heb me de vaardigheid van het lopen door winkels zonder te kopen ook nooit eigen kunnen maken. Misschien toch wat van de genen van mijn moeder? Ik vind het zonde van mijn tijd en koop alleen als het nodig is. Maar in het kader van meer bewegen loop ik nu elke week een keer door het winkelcentrum hier in het dorp. Het is zó fijn om weer gewoon te kunnen lopen. Ik heb een paar nieuwe winterschoenen nodig en ik besloot dit keer eens niet rechtstreeks naar de winkel te gaan waar ik altijd naartoe ga, maar ook alle andere schoenwinkels eens te bezoeken. Ik zag veel moois. Hoge hakken, mooie pumps, stoere laarzen, halve laarsjes, hippe sneakers en nog veel meer. Uiteindelijk kocht ik gewoon weer in mijn 'eigen' schoenenzaak met de vriendelijke deskundige verkoopster. Dat voelde toch vertrouwd. Mijn nieuwe aankoop staat alvast klaar op het plankje in de schoenenkast. Gelukkig is het weer nog veel te mooi om ze te dragen :-)