Telefoonhoesje...

Donderdag 30 augustus 2018. Ik dacht dat dit de laatste dag van de maand zou zijn maar (beetje dom van mij) augustus heeft natuurlijk 31 dagen. Hoera! Want als ik de nieuwe maand een beetje netjes wil beginnen heb ik die dag hard nodig. Onder andere voor het kopen van een nieuw hoesje voor mijn telefoon. Nu zul je zeggen: dat is toch zo gebeurd? En daar heb je helemaal gelijk in. Maar je wilt soms niet weten hoe lang ik ergens over kan doen. Grote beslissingen neem ik in een split second en zonder aarzelen maar andere dingen.... Zo ook het kopen van een nieuw hoesje. Het oude kocht ik een paar jaar geleden bij Xenos. In een tijd dat ik wel wat zelfliefde kon gebruiken. Zelfvertrouwen nul en gezondheid min nul. Ik heb de telefoon vaak omgedraaid en tegen mezelf gezegd kalm te blijven en van mezelf te houden. Het is geloof ik een variant op want Churchill ooit zei maar dat weet ik niet zeker. Het hoesje was kapot, afgebroken, gescheurd en het was eigenlijk niet meer om aan te zien. 

Ik kocht een nieuw exemplaar bij de Hollandse Eenheidsprijzen Maatschappij Amsterdam. Ik was daar toch om nieuwe handdoeken te kopen voor de keuken. De doeken die ik nu heb zijn tot op de draad versleten. Ze zijn hoogstens nog goed als poetslap. De afdeling is naast de schoolcampus. En daar ben ik de afgelopen tijd toch regelmatig geweest. Maar nooit niet even naar een hoesje gekeken. Ik kan dat dus :-) Maar goed. Ook die aankoop is nu gedaan. Ik heb na een rode nu een roze geval met hartjes. Lief toch. Toch weer iets met liefde. Liefde is zo mooi. En rood ook. Roze is rood met wat wit. Dus ook goed. Goed genoeg. Ik ben het niet van plan, maar als de telefoon nu nog een keer valt, hoef ik me wat minder ongerust te maken denk ik zo maar. Ik ga weer verder met opruimen. Dagdag!