Dinsdag 11 september 2018. Vandaag vier ik de verjaardag van mijn laatste huisbaas. Volgens mij heb ik het wel eens eerder verteld hier, maar voor wie nieuw is (en dat zijn veel mensen zeg) zal ik het nog even kort vertellen. In dit huis woonde al jaren en jaren een oude dame van in de tachtig. Toen wij dit huis kochten was haar nieuwe huis nog niet klaar. Wij vonden niet dat zij na al die jaren naar een tijdelijke woning zou moeten verhuizen, dat deden wij. Zij vond dat zo aardig dat ze een behoorlijk bedrag van de verkoopprijs afdeed. Wij verhuisden vanuit de mooie groene Betuwe naar de Groeneweg in een dorp hier verderop.
De eigenaar van dat huis was/is paprikateler. Hij had net een nieuwe tuin gekocht met een veel mooier huis daarbij. Zij besloten te verhuizen en verhuurden hun oude huis aan ons. Een klein jaar hebben we daar gewoond. Het zijn buitengewoon aardige mensen maar altijd bijzonder druk in het bedrijf. Daarom schoof ik aan naast de eigenaresse en hielp ik haar mee met het sorteren van de paprika's. Ze kwamen dan aan op de lopende band en je pakte er dan twee in de handen en bekeek ze. Waren ze supermooi dan waren ze voor de export. Een ienieiminie plekje of mindere vorm of zelfs als ze niet goed op kleur waren (helderrood) dan moesten ze in de krat Binnenland. Het was even wennen maar op het laatst ging het als vanzelf en konden we kletsen en sorteren tegelijk.
Zij vertelde me waar een goede bakker te vinden was. Of een goede slager. Waar er leuke kringloopwinkels waren en zo. Nog een paar jaar gingen we bij elkaar op verjaardagsvisite maar al snel verwaterde dat. Ze verhuisden nog een keer. Kregen een hele rij kleinkinderen waar ze oppassen en eigenlijk liepen onze schema's zo uit elkaar dat we elkaar wat uit het oog verloren. Zo gaat dat soms. De puzzeltjes die ik vandaag laat zien kocht ik destijds samen met haar in de kringloop.
Ik heb ze zojuist te koop gezet op marktplaats. Misschien dat een ander kindje er nog mee wil spelen. Als ik ze niet verkoop breng ik ze terug naar de kringloopwinkel. Wel een andere natuurlijk want ook daarin blijf ik in een kringetje ronddraaien. Als ik iets terugbreng na de kringloop, breng ik het nooit daar waar ik het gekocht heb. Raar eigenlijk. Hier staan ze maar te staan en niemand speelt er nog mee. Dat vind ik jammer want ze zijn eigenlijk hartstikke leuk.
Puzzeltjes worden niet meer gelegd, paprika's worden tegenwoordig niet meer met de hand gesorteerd en ook de bladeren beginnen alweer van de bomen te vallen. Och toch.... het is me allemaal wat. Kleine momenten van afscheid. Het maakt wat weemoedig. Aan de andere kant zijn er weer veel nieuwe dingen, komen er nieuwe mensen in mijn leven en schijnt de zon zo af en toe ook lustig. Het valt dus allemaal best mee. Ja toch? :-)
Ik ben erg blij om mijn ervaring hier te delen, mijn naam is Brenda en ik was gelukkig getrouwd. Pas toen mijn man zei dat ik hem bedroog, werden we allebei zeurende paren, hij kon het niet geloven, noch vertrouwde hij op mijn woorden, dus vroegen we om een scheiding, later werden we gescheiden en beloofden we dat we het nooit zouden goedmaken. Lang probeerde ik verder te gaan, maar ik kon niet zonder hem blijven, dus begon ik een zoektocht naar de terugkeer van mijn man, toen werd ik doorverwezen naar Dr.IZOYA. Een geweldige man die ik tegenkwam, hij sprak een liefdesbetovering uit en zorgde ervoor dat mijn man binnen 24 uur terugkeerde. hiermee ben ik hier om het contact van Dr. IZOYA te delen, hem te bereiken via drizayaomosolution@gmail.com. Hij is inderdaad krachtig en gespecialiseerd in de volgende zaken ...
BeantwoordenVerwijderen(1) Allerlei liefdesbetoveringen. (2) Stop met scheiden. (3) Beƫindig onvruchtbaarheid. (4) Heb geestelijke hulp nodig.