maandag 17 september 2018

Heel voorzichtig...

Donderdag 6 september 2018. Als ze nog geleefd had, was mijn oma vandaag jarig geweest. De moeder van mijn vader heb ik nooit gekend. Zij was al overleden voor ik geboren werd. Iedereen die haar gekend heeft, zegt dat ik op haar lijk. Ze is helaas jong overleden aan een hersentumor. Mijn vader praat altijd vol liefde over haar. 


De moeder van mijn moeder heb ik wel gekend. En zij zou vandaag haar verjaardag gevierd hebben als ze nog geleefd had. Ze was geen lieve oma. Ik heb al eens eerder over haar verteld. Nu ik ouder ben, begrijp ik haar gedrag wat meer. Ze was niet makkelijk maar heeft het ook niet gemakkelijk gehad. Wat ik me van haar verjaardag kan herinneren (behalve alle ruzies) zijn de taartjes. Zij kocht nooit taartjes met slagroom maar met botercreme. Ik vond ze erg lekker. Ze werden gebracht door bakker Jan de Heer. Een vriendelijke man. Ook de man van mijn zusje is vandaag jarig. Hij viert het komende zondag. Een aantal jaren geleden hadden we niet gedacht zijn verjaardag nog te vieren want hij kreeg een hersenstam infarct. Maar hij overleefde en heeft de draad weer aardig opgepakt. Weliswaar is hij nooit meer de oude geworden maar hij is er gelukkig nog wel.


Intussen is het weer nog heerlijk buiten en kunnen we fijn nazomeren. Toch voel je de herfst al heel voorzichtig om een hoekje. Tijd om weer een handwerkje op te zoeken. Ik keek eens in de lade van de grote kast wat er nog lag en viste er een haakwerk uit. Ik begon er aan maar maakte hem niet af. Ik gebruikte garen van (ik denk) Wibra en haakte een stokje, een losse, een stokje, een losse enz. Om het geheel niet al te los en flodderig (woord van mijn moeder) te laten worden (het garen was ook wat gladder) heb ik aan weerszijden vijf stokjes gehaakt zodat je een mooiere vorm krijgt en ook wat steviger voelt.


Uiteindelijk was het helemaal niet zoveel werk om hem af te maken. Ik hoefde nog maar de helft van de in totaal twee bolletjes te verwerken. Ik naaide het einde aan het begin zodat hij als col gedragen kan worden. Hij ligt in het winkeltje te wachten op een nieuwe eigenaar. Zo is er heel voorzichtig weer een begin gemaakt en zullen nog vele werkstukken volgen komende tijd. Ik zal ze hier allemaal laten zien. Wordt vervolgd zullen we maar zeggen :-)

2 opmerkingen:

  1. Ik ben erg blij om mijn ervaring hier te delen, mijn naam is Brenda en ik was gelukkig getrouwd. Pas toen mijn man zei dat ik hem bedroog, werden we allebei zeurende paren, hij kon het niet geloven, noch vertrouwde hij op mijn woorden, dus vroegen we om een scheiding, later werden we gescheiden en beloofden we dat we het nooit zouden goedmaken. Lang probeerde ik verder te gaan, maar ik kon niet zonder hem blijven, dus begon ik een zoektocht naar de terugkeer van mijn man, toen werd ik doorverwezen naar Dr.IZOYA. Een geweldige man die ik tegenkwam, hij sprak een liefdesbetovering uit en zorgde ervoor dat mijn man binnen 24 uur terugkeerde. hiermee ben ik hier om het contact van Dr. IZOYA te delen, hem te bereiken via drizayaomosolution@gmail.com. Hij is inderdaad krachtig en gespecialiseerd in de volgende zaken ...
    (1) Allerlei liefdesbetoveringen. (2) Stop met scheiden. (3) Beƫindig onvruchtbaarheid. (4) Heb geestelijke hulp nodig.

    BeantwoordenVerwijderen