Dieren #1...

Zolang ik me kan herinneren zijn er dieren in mijn leven geweest. Altijd en overal waren ze er. En ik ben er gek op. Dieren met veertjes spreken me minder aan dan dieren met vachtjes en van kikkers ben ik doodsbang maar verder ja, ik hou er van. Zo kom ik op mijn wandelingen ook nogal eens wat dieren tegen en ik besloot ze aan jullie voor te stellen. Wandelen jullie mee?

We beginnen bij de lammetjes en hun moeders. 4 april zag ik ze voor het eerst. Ze lopen in een weide met heel veel lekker sappig gras op de route naar de brievenbus. Ik zie ze dus eigenlijk elke dag. Het veld is aan het begin wat modderig en ze zien er niet altijd even schoon uit, maar dat maken ze goed aan gezelligheid. Het is een mooi stel en er wordt heel wat afgemekkerd en geblaat. Ik blijf er altijd even staan om een praatje met ze te maken. Als ze me zien komen, lopen ze al naar het hek. Ik geef ze geen eten. Dat laat ik aan de eigenaar over.

Nummer twee is de treurige pony die eigenlijk helemaal niet treurig is maar dat alleen doet omdat ze dan weet dat ik haar even over de neus kom aaien en een praatje met haar maak. Dat vindt ze heerlijk! We hebben het dan over al die toeristen die hier op het moment over de smalle dijk fietsen en soms zo lelijk doen. En over de motoren die er tussendoor slalommen. Of voetgangers zoals ik, die bijna van de weg gedrukt worden. We praten daar zo wat over en steeds vertelt ze me om dan maar vroeg in de ochtend of in de avond te gaan wandelen. Ze heeft gelijk. Ik moet beter naar haar luisteren!

Voor deze foto moet je denk ik even met je neus naar het beeldscherm gaan. Ik heb hem al wat vergroot, maar daar wordt de foto niet helderder van. Zie je hem zitten, de vogel in de boom? Kijk hem trots kijken. Hij heeft een mooi plekje gevonden en is bezig met het maken van een nest. Nu nog een leuk vrouwtje en zijn leven is compleet.

We gaan nog even terug naar de lammetjes. Ik weet niet of dit precies de lammetjes van de eerste foto zijn maar ze zijn zo ongeveer allemaal tegelijk geboren dus veel verschil in grootte is er niet. Zie je hoe ze al gegroeid zijn? Heel klein en pasgeboren zijn ze schattig, maar ik vind ze op zijn leukst als ze een beetje gaan puberen. Dan hebben ze van die wollige ruige jasjes aan. Die tijd breekt heel snel aan nu.

ALs laatste de reiger. Reigers doen me altijd denken aan mijn vorige woonplaats. Daar hadden we een huisreiger. Hij viste de hele sloot om ons huis leeg. Blij toe want het gekwaak van de kikkers ging me door merg en been. De reiger daar was een beetje een slome. Hij viste nog wel eens mis. De vogel hier op een dak van een van de huizen in het dorp is van een ander kaliber. Hij is nog jong denk ik en vist als een tierelier. Hoog en droog heeft hij een prima uitzicht en hij slaat toe als hij wat van zijn gading ziet. Dit waren zomaar wat diertjes die ik onderweg zie. Misschien moeten we er een soort van terugkerend verhaal van maken. Sommigen van hen zijn namelijk heel grappig! We zullen wel zien. Leuk dat je hier weer kwam lezen. Als je wilt, kun je een reactie achterlaten zodat ik weet wie je bent en misschien ook eens bij jou kan komen kijken. Niks moet hoor! Dagdag!