25, 26, 27, 28, 29, 30 en 31 Maart...

Het is al weer even geleden dat ik wat pagina's uit mijn journal liet zien. Vandaag laat ik jullie de laatste pagina's van de maand maart zien. Daarna gaat het bij de andere journals in de boekenkast. De alweer overvolle boekenkast die ik jullie laatst liet zien. Een van de planken buigt inmiddels gevaarlijk door. Als dat maar goedgaat! ;-)We beginnen bij 25 maart. Een dag waarop niet veel bijzonders gebeurde. Ik deed de dingen van alledag. Pakte daarna een bestelling in en bracht die naar het postagentschap een dorp verderop. Ik wandelde langs de rivier en blogde die dag over de trappen en hekken aan de rivier. Grappig dat ik soms al over een onderwerp geschreven heb op een andere manier en omdat ik hier zover achterloop met het weergeven van het journal, ik het nog een keer tegenkom. Zo las ik die dag ook in het boek van Hella Haasse dat ik laatst besprak. Voor deze ze bladzijde aan de rechterkant maakte ik een insteek van een stukje van de verpakking van de nespresso cups. Ik maakte daarop een collage van papier wat op mijn bureau lag. De linkerbladzijde is een pretty paper. Zelfgemaakt papier en daar dan een print van.

Vrijdag 26 maart mocht ik weer een bezoek brengen aan de kringloopwinkel. Ik kocht er wat leuk klein spul waarvan ik leuke dingen kan maken. Daarna reed ik door naar het midden van het land om op mijn kleindochtertjes te passen. Oh wat was dat toch weer gezellig. Het zijn zulke leuke meisjes. De liefste aller mannen was er al eerder naartoe gegaan maar ik moest eerst nog werken en daarna meteen een bestelling afleveren die (hoe toepasselijk) vrij dicht in de buurt van de kringloopwinkel was. Hoera voor mij! Nog een keer hoera want we vierden meteen mijn verjaardag. We aten lekkere taart en ik kreeg een zelfgemaakte verjaardagsslinger. En wat kleine zelfgemaakte geschenkjes. Ik sta er steeds versteld van hoe origineel die kleintjes zijn. Toen de zoon thuiskwam waren daar natuurlijk zelfgebakken pannenkoeken. Jummie! We moesten ons nog haasten om net voor de avondklok thuis te zijn! Ja die avondklok. Het was voor het eerst dat we ons er even bewust van waren dat hij bestond.

Zaterdag 27 maart. Bij het wakkerworden realiseerde ik me dat dit alweer de tweede lockdown verjaardag was. Vorig jaar hielden we ons keurig aan de regels en was het eigenlijk best spannend. De eerste lockdown was net ingegaan een week daarvoor en we hadden geen idee wat ons te wachten stond. Wie had kunnen denken dat we een jaar later nog steeds in min of meer dezelfde situatie zouden zitten? 1 bezoeker mocht ik ontvangen. Dat kon alleen mijn vader zijn! Op afstand. Met mondkapje. Hij is oud en ik heb een zeer slecht immuunsysteem. Vader 1 injectie gehad. Ik nog niks. Voorzichtig aan dus maar. Hij had zijn cadeau thuis laten liggen. Helemaal niet erg! Mijn eigen man was vergeten bloemen te kopen. Ook niet erg, maar het was toch een rare verjaardag. Zullen we het maar zo zeggen? Een van de buurvrouwen bracht mooie takken perenbloesem en van een andere buurvrouw kreeg ik takken van haar forsythia uit de tuin. Zo was er toch nog wat fleurigs. Laten we hopen dat we het volgend jaar weer ouderwets kunnen vieren.

Zondag 28 maart. Mijn dochter kwam op visite met haar zoontje. Wat was dat gezellig! Ik kreeg heerlijke handcreme van hem. Het ruikt naar sinaasappels vertelde hij. Hij had het zelf uitgezocht! Leuk hè? En inderdaad, als ik mijn handen ingesmeerd heb, ruikt het naar mandarijnen in de kamer. We hadden het leuk met elkaar en de middag vloog voorbij.

Maandag 29 april. Het weekend is voorbij en we gaan over tot de orde van de dag. Wasmachine aan, bedden verschonen, stoffen, stofzuigen, soppen en dweilen. De dingen van alle dag. Ik bracht een pakje naar de brievenbus en kwam vlak daarvoor tot de ontdekking dat ik de postcode maar half opgeschreven had. Maarrrr de brievenbus is helemaal aan de andere kant van het dorp. Moest ik dan helemaal terug naar huis? Gelukkig stond er een jongetje te wachten bij de school tot zijn moeder hem kwam ophalen. En had hij een balpen in zijn rugzak en mocht ik die lenen. Ik bedankte hem hartelijk en vertelde zijn moeder die net aan kwam rijden hoe vriendelijk haar kind was geweest en hoeveel tijd hij me had bespaard. Ik fietste naar huis en wilde de fiets in de schuur zetten. En wat zie ik in mijn fietstas zitten? Juist! Het pakje! Grrrr. Moest ik alsnog een keer naar de andere kant van het dorp. Oei! Beter opletten volgende keer. Het grote wereldnieuws die dag was dat het grote containerschip dat vastzat in het Suez kanaal was vlotgetrokken. Het kanaal waar ik regelmatig naar keek toen ik in Egypte wonen. Dan is het toch anders kijken. Het was ook de dag dat de lieve en dappere Snowboardster Bibian Mentel overleed. 48 jaar oud.

Dinsdag 30 maart verkocht ik een van de vloerkleden op Marktplaats aan een jonge drummer, kreeg ik een stek van de vijgeboom van de buurman, vielen er wat toetsen van de piano af. Met de andere buurman dronken we koffie in de tuin. Het was precies 20 graden dus was het daar goed toeven.

Woensdag 31 maart. Laatste dag van de maand en alweer moet ik constateren dat de tijd werkelijk omvliegt. Allemensen wat gaat het allemaal snel. Deze dag kwam naar buiten dat minister Ollongren papieren bij zich had waarop de positie van kamerlid Pieter Omtzigt ter discussie stond vermeld. En wat dat allemaal tot gevolg had, konden we toen nog niet bevroeden. Er kwamen nieuwe kamerleden die dag en er werd afscheid genomen van de oude. Ik fietste die dag een rondje want ik had zere voeten. In een ander blog vertel ik daar wat meer over. Het was weer een warme dag. En zo zijn jullie weer bijgepraat over de maand maart. En ondertussen is de maand april ook al bijna weer om. En heb ik ook daar alweer het nodige over te vertellen, haha. Never a dull moment in da house hier. Tot het volgend blogje. Dagdag!