19, 20, 21,22, 23,24 en 25...

Oh lieve help, het is echt al heel lang geleden dat ik jullie liet meekijken in mijn journal zie ik. Zullen we dat dan eerst maar eens even doen? Eerst nog even wat anders. Ik sprak gisteren een medeblogger die me zei dat ze vrijwel geen onderwerpen kan verzinnen om over te bloggen. Ik maak niks mee, ik beleef geen avonturen als jij, zei ze. Hoe kom jij toch in al die situaties terecht en hoe kun je er over schrijven? Tsja, dat weet ik eigenlijk niet. Het leven is wat het is. Jij beleeft het op jouw manier. Ik probeer er zoveel mogelijk van te genieten na een hele hele zwarte periode in mijn leven. Misschien is dat dat de formule wel. Ik heb de andere kant van de medaille gezien. Ja, dat is het denk ik. Ik ken mijn medeblogger persoonlijk en in mijn ogen heeft zij een veel boeiender leven als ik maar ja.. zo zie je maar.O

Maar goed, het journal. We pakken de draad op bij 19 maart. Bijna een maand geleden dus. Ik heb geen idee wat ik toen uitspookte en ben net zo nieuwsgierig als jullie. Ik zal eens zien. Het briefje met de dingen van de dag zit in de gele envelop. O ja, ik was toen bezig met het opruimen van de boekenkasten. Wat een klus was dat zeg! Verder at ik voor het eerst sinds we hier wonen een portie kibbeling. Over avonturen gesproken, haha. Ook zette ik 30 items op Marktplaats. Even het lijstje nagekeken... er zijn er inmiddels 29 van verkocht! De dag er na zat vol leuke ontmoetingen lees ik. Allereerst ging in naar de kringloop winkel waar ik leuke dingen kocht. Ik maakte lekkere broodjes voor de lunch en ging daarna een eind wandelen. Onderweg kwam ik een echtpaar tegen. Ze zaten op een van de bankjes aan de rivier. Ze waren een klein beetje verdwaald en vroegen zich af in welk dorp ze waren en hoe ze bij een treinstation konden komen. Ik vertelde ze dat en zij vertelden waar ze vandaan kwamen. Bleken ze heel heel erg vlakbij mijn schoonzusje te wonen. Een flink eind hier vandaan. Hoe leuk was dat! Ik liet een foto van zus zien en ja hoor, haar kenden ze wel. Hoe toevallig is het leven toch? En hoe leuk zijn deze ontmoetingen? Het is dat ze zelf al koffie bij zich hadden, anders hadden ze het hier in de tuin kunnen krijgen van mij. De boom op de foto is een cadeau van klein meisje. Die kreeg natuurlijk een plekje in mijn journal.

Zondag 21 maart was een luierdagje! Wat was ik daar aan toe zeg! Geen visite, geen klussen, geen werk, maar gewoon wat lezen en prutsen in mijn journal. Ik dacht ook al een beetje na over de layout van mijn journal voor volgende maand. Ook zette ik wat op papier voor workshops die ik wil gaan geven. Ooit zal ik dat hoop ik wel weer op kunnen pakken toch? Het gaat vast nog wel even duren maar dan ligt het scenario maar vast klaar. De dag erna was weer eens een ouderwetse maandag. Ik zette de auto van de man vol met lege dozen en ander karton van verpakkingen om naar de stort te brengen. Er kwam een klant die een grote bestelling wilde doen en waar ik een uur mee om de tafel zat om samen te bespreken van hoe en wat. Daarna maakte ik de winkel spinnenwebvrij, mijn broer kwam onverwacht langs en at zijn boterhammen gezellig bij ons op. In de middag kwam er een zakenrelatie van de man, de wasmachine stond niet stil. Ik deed nog heel veel andere gezellige dingen. Gelukkig was het mooi weer en konden we veel buiten afhandelen. Zolang in niet ingeënt ben, ben ik voorzichtig.

Dinsdag 23 maart was er opwinding op het erf. De kabelmannen waren gearriveerd en legden de kabel tot aan ons huis. Het waren vriendelijke en beleefde lui. Georgiërs. Ze zaten half in en half buiten de bus koffie te drinken. Dat zijn ze vast wel gewend maar ik vond het niks. Het is zwaar werk en ze zijn ver van huis en wij hebben hier een fijne tuinset met een grote tafel. Ga daar maar lekker aanzitten hoor. Een van hen sprak wat Engels en we maakten een praatje. Wat een bijzonder leven hebben die mensen zeg! Ze werken zich een slag in de rondte en verdienen zo wat geld voor thuis. Sommigen lieten foto's zien. Ze vertelden dat ze hier in het dorp zo vriendelijk ontvangen werden. Soms kregen ze koffie. Soms een doosje fruit. Daar werden ze heel blij van. De liefste zei op zijn beurt hoe blij wij waren dat zij ons glasvezelkabel komen brengen, haha. Win win. Maar leuke lui. Ze werken inmiddels in het dorp verderop. Soms zwaai ik nog even als ik ze zie. Vergeleken bij deze dag was de dag daarna bijna saai. Ware het niet dat ik een leuk klein opdrachtje voor iemand maakte. Het pakte leuk uit en de klant was zeer tevreden. En mijn portomonnee ook. Want die is maar dun het laatste jaar.

25 maart was ook een leuke dag. Ik was al vroeg wakker en maakte die dag een wandeling langs de rivier en blogde daar ook over, haha. Ja, soms kruisen de verchillende platforms elkaar. Het was een frisse dag dus we waren niet veel buiten. De linker pagina is een van de pretty papers die ik maakte. Voor de rechterpagina maakte ik een strip waar ik een collage op maakte. Ik plakte hem aan drie kanten vast zodat ik er de kaartjes in kon stoppen waar ik de dingen van de dag op schreef. Die maakte ik van restjes karton. De strip is gemaakt van een van de zijden van een verpakking van nespresso cups. Onderaan reeg ik een paar draadjes DMC door de gaatjes in het papier. Ik probeer dit jaar niks nieuws te kopen en te gebruiken wat ik voorhanden heb. En dat is echt zo leuk om te doen! Nou, tot zover. Ik ga ontbijten. Dag hoor!