Langs het water...

Wat fijn dat je hier weer komt lezen. Ja, dat vind ik echt hoor. Zullen we virtueel even koffie drinken en daarna een wandeling langs de rivier maken? Ik wil zo graag verdergaan met het aan jullie laten zien van alle trappen en hekken langs het water. De foto's wachten al vanaf 5 februari om ze met jullie te delen. Ik weet nog dat het heel koud was die dag. Het waaide erg hard en het water in de rivier steeg. Het stond behoorlijk hoog. Maar vooral herinner ik met de koude wind. Brr. Eigenlijk zoals het gister en eergister was. Sneeuwde het bij jullie ook zo? Nou, de virtuele koffie is op. We trekken onze jas aan en gaan op pad. We pakken de draad weer op, net buiten de bebouwde kom.

Wat zien we hier? Een degelijke trap Gemaakt van hetzelfde materiaal als waar bruggen van gebouwd worden De mooie treurwilg is nog kaal. Onderaan de trap zien we de knotwilgen. Links onderaan de trap is wat stroom aangelegd. Dat is slim want zo kun je er lekker koffie zetten. De boot heeft nog wel een sopje nodig voor hij vaarklaar is. Maar dat komt vast goed.

De buurman heeft een heel ander soort trap. Een van ijzer of staal. Hij doet me denken aan het soort waar je je laarzen op afschrapt als je in de tuin gewerkt hebt. En kijk eens naar de leuning, naar die mooie krul bovenaan. Ook hier is de wilg alweer geknot. Ik heb hier al heel vaak gezegd dat de wilg, samen met de linde echt mijn favoriete bomen zijn. Nou, wat dat betreft zit ik hier goed hoor!

Naast de stoere trap, de buurman die niet kiezen kan. Qua materialen dan bedoel ik. Een stenen trap, een hek van metaal en een leuning van hout. Ik vind mooi bij elkaar en word er blij van. En of die buurman niet kiezen kan, dat weet ik natuurlijk helemaal niet. Dat is waar ik zo wat over mijmer en fantaseer terwijl ik er langsloop. Trouwens, zo af en toe ontmoet ik de eigenaren van zo'n trap en blijk ik er he-le-maal naast te zitten met mijn fantasie. Ach, daar moet ik dan een beetje om grinniken zo van binnen.

Deze mensen van deze trap bijvoorbeeld. Ik dacht dat ze wel heel gezellige types zouden zijn aan de lampjes te zien. Maar misschien zijn ze juist wel heel voorzichtig. De trap is heel stevig. De leuning ook en de lichtjes zouden ook best eens kunnen helpen voor de veiligheid. Hoewel... ik geef er toch de voorkeur aan dat het gezelligerds zijn. Kijk maar naar de grote tafel en de stoel op de aanlegsteiger. Misschien ga ik er ooit nog achterkomen.

Behalve de trappen naar het water zijn ook de hekjes interessant om te laten zien. En wat er onderaan het water gebeurt.En terwijl ik dit type denk ik ineens....heb ik deze foto's al niet eerder laten zien? Ik weet het echt niet meer. Misschien vertel ik alles wel dubbel. Oh, dat zou erg zijn toch?

Hier een mooi houten hek naast een stalen hek. Onderaan aan de linkerkant zie je de dames schaap. Zij hebben inmiddels kindertjes. Zo leuk om dat gehuppel van die lammetjes te zien. Gelukkig hebben ze lekkere warme wollen jasjes aan.

Zien jullie hoeveel wilgen er langs het water groeien. Hier weer een praktische trap. met een stevige leuning en een afsluiting aan de bovenkant. Het huisje van de schapen zie je onderaan de dijk.

Dit is niet echt een trap naar het water maar een grand entree daar naartoe. Wat een feest zal het zijn als straks al die bogen begroeid zijn met mooie rozen of ander spul. Ik verheug me er erg op om dat te zien. Hier woont een hele creatieve dame. Dat weet ik toevallig ;-)

Een trap met na het vlakke stuk nog een trap naar het water. Die variatie zagen we nog niet eerder. Kijk ook eens naar de enorme treurwilg aan de overkant van de rivier. Al eeuwenlang wonen er hier mensen in dit dorp. Ze liepen vanuit hun huis naar de straat. Staken die over en daalden af naar de rivier. Om de was te doen. Om te varen. Om handel te drijven. Om te zwemmen in de zomer. Om te schaatsen in de winter. Ze keken zorgelijk als het water wassend (hoog) werd. Haalden opgelucht adem als de dijken het gehouden hadden bij harde storm. Zo mooi om daar nu onderdeel van uit te maken.

Ah, een trap als deze zagen we al eeerder. Stevig. Practisch en nu zelfs met twee leuningen. Dat lijkt me helemaal geweldig. De boten liggen al klaar. Zowel onderaan de trap als aan de overkant. Zie je het blauwe dekzeil?

En dan eindigen we deze wandeling met een stoere industriele trap. Laten we die virtueel aflopen en even uitrusten aan de picknicktafel die daar staat. Dan kunnen we even chillen voor we weer overgaan tot de orde van de dag. Dan gaan we met frisse moed verder met de dingen die gedaan moeten worden. Maar wel met een lekker fris en uitgewaaid hoofd. Zoals ik mijn blog begon, eindig ik ook. Ik vond het leuk dat je hier op visite kwam. Zullen we zeggen.... tot de volgende keer? Ja? Leuk! Tot dan! Dag hoor!