Pech..

Dat het leven in een oogwenk kan veranderen werd afgelopen donderdag bewezen. Woensdag was het nog superfijn en deed de man een leuke opdracht voor zijn werk en genoot ik van een vrije middag met een lekkere high tea. De dag daarna was anders en dat kwam zo...

Rijden in de auto begint een beetje lastiger te worden. Rijden op de snelweg is geen probleem maar rijden in de stad wel meer. Ik ben zeker geen gevaar op de weg, dat niet. Het speelt zich allemaal wat meer in mijn hoofd af dan dat het werkelijk is. De pijn zit in mijn hoofd zeg ik steeds. Het krijgt ook grip op mijn denken. Iets wat ik me nooit gerealiseerd had trouwens. Het is nu meer zo dat ik wat 'tobberig' ben over dingen die zouden kunnen gaan gebeuren. Maar goed. Bij het ontbijt spraken we de dag door zoals we dat eigenlijk altijd doen. Het bleek dat we in dezelfde stad waren en ook nog vrijwel op hetzelfde moment. Wil je meerijden vroeg de man? Ja dat wilde ik wel :-) en Karrie  de rollator ook want ze hoefde zich niet in alle bochten te wringen (zie bericht gisteren) maar mocht in de royale achterbak van de grote auto van het Zweeds merk.

Ik werd afgezet en ook nog voor de deur. Een kwartiertje te vroeg maar hoe fijn was dat? Ik kon me op mijn gemak voorbereiden op een serieus gesprek en even bijkomen. Op de terugweg moest de man even wachten. Gelukkig maar een paar minuten en dat was eigenlijk ook nog omdat ik een 'oude bekende' tegenkwam :-) Tot zover niks aan de hand. Tot we bijna thuis waren en voor een verkeerslicht stonden te wachten en er iemand achterop knalde. Gelukkig zag ik hem komen in de make-up spiegel in de zonneklep en zetten we ons een beetje schrap. Wij stonden vooraan in het rijtje. Ook dat was een geluk. Naast ons stond een politiebus en het was dus een gevalletje heterdaad om het zo maar te zeggen. De jongeman achter ons reed te hard, lette niet op (telefoon). Voor ons liep het redelijk af. Auto uit Zweden kan wel wat hebben, maar zijn eigen auto zat flink in elkaar. En niet voor de eerste keer zo te zien. Het nummerbord zat vast met ducktape en hij had diverse butsen in de zijkant van zijn auto.

Hij sprak weinig tot bijna geen Nederlands en was erg geschrokken. Ik had gewoon met hem te doen. Hij bleek niet verzekerd en had geen voor Nederland geldig rijbewijs. We waren niet ver van het politiebureau en hebben daar alles maar afgehandeld. Met een tolk (via de telefoon) Hij bleek uit Somalië te komen. Voor ons was er zoals gezegd niet veel aan de hand maar ik denk dat de jongeman er nog wel even gezeten heeft. Thuisgekomen was het leed nog niet geleden. De man haalde de rollator uit de auto en op dat moment liet een buurjongen hun hond uit. Hond liep in het randje in het gras en er leek niks aan de hand.

Buurjongen liep ook met de telefoon in de hand en lette niet echt op de hond. Maar ja, dat hoeft ook niet als je dit 5 keer op een dag doet en de hond de buurman kent. Zou je zeggen. Maar nee. De man liep langs en hap (!) zei de hond. Out of the blue. Een flinke hap. Zo maar, zonder aanleiding. Echt geen verklaring voor. Iedereen schrok zich een hoedje. Goede raad was duur. Ik belde de dokter en we mochten meteen komen.

Het werd schoongemaakt, er kwam een tetanus injectie. Ook kregen we allebei een check up m.b.t. nek en zo vanwege de aanrijding. Daarna een bezoek aan de apotheek voor een penicillinekuur. En dat allemaal in de grote auto. Die geen stuur en rembekrachtiging heeft. En ik moest rijden. In het dorp. Waar zo'n beetje alle straten opgebroken zijn. Met naast me een man die niet tegen bloed kan en er nog de smoor in had om wat er vlak daarvoor met de auto gebeurde. Het was een dingetje zeg maar.... :-) Nooit zo blij geweest dat ik het huis zag.

Uiteindelijk liep alles met een sisser af. Maar je moet er toch niet aan denken dat dit gebeurt was bij een klein kindje. Dat zou ernstig fout gelopen zijn. Nu was het een grote volwassen man maar als je ziet wat een impact dat al had. Buurjongen was geschrokken. Zijn vader en moeder niet thuis, maar die zouden zich melden. Tot op heden niks gezien (het is nu zaterdag) maar dat komt vast nog wel :-)