Oude ansichtkaarten...

27 juni. In mijn vorig blog vertelde ik over mijn kleine toevallige verzamelingen. Mijn ouders waren echte verzamelaars. Jarenlang heb ik gedacht dat mijn moeder daar de meeste invloed op had maar anderhalf jaar na haar dood kan ik met recht zeggen dat mijn vader de grootste verzamelaar is. 

Pa heeft in zijn kantoor diverse mooie verzamelingen. Af en toe deelt hij wat. Zo zag ik al de complete serie boeken van W.G. van der Hulst (junior en senior) en alle boeken van de streekschrijver J.W. Ooms. Zo af en toe krijg ik de kans om een blik te werpen in de vele vele ordners die daar staan. Ik vind dat zo'n feestje :-) Zomaar rondsnuffelen en wat pakken doe ik niet. Zo ben ik niet opgevoed maar ook vind ik dat ik mijn vaders' privacy moet respecteren. Hij bepaalt wat hij wil delen.

De foto's die ik vandaag laat zien komen uit een album met kaarten uit de jaren rond de eerste wereldoorlog en zijn dus al zo'n honderd jaar oud. Niet alleen dat is bijzonder maar ook het verhaal er achter is fantastisch. Daar zal ik een aparte blogpost aan besteden. Het is echt zó romantisch :-)

Omdat pa weet dat ik heel zuinig ben op mijn eigen spullen en zeker op die van een ander, mocht ik het album mee naar huis nemen om het in alle rust door te bladeren. Wat was er veel te zien, te bewonderen en te lezen.

Ik heb ze voorzichtig uit het album gehaald en gefotografeerd. Met toestemming van. Het prachtige oude handschrift van toen. Met inkt geschreven, echt echt genieten. Voor mij was de voorkant van de ansichtkaarten net zo mooi als de achterkant.

Ik heb sommige foto's voorzien van een mooie quote. Steeds als ik een mooie tekst zag die paste bij een kaart, deed ik dat. Ik plaatste ze op Instagram en nog steeds plaats ik er af en toe een als de omstandigheid zich daarvoor aandient.

Het delen van quote's moet wel gedoseerd gebeuren anders schiet het zijn doel een beetje voorbij. Tegenwoordig zie je ze overal en ik heb ook periodes dat ik een beetje quote-moe ben om eerlijk te zijn. Dan lees ik er teveel en pauzeer ik even :-)

Op het verhaal achter deze kaarten kom ik, zoals beloofd, nog een keer terug. Het is echt een lief verhaal. En nee, het gaat niet over mijn ouders. Die waren toen nog lang niet geboren :-)