Voorbereiden...

18 juli. Volgende week komen de kleine meisjes weer hier logeren en daar verheug ik me op. Leuke spulletjes worden bij elkaar gezocht en alvast klaar gelegd. De logeerbedden worden voorzien van schone lakens, de nachtkastjes van een stapel voorleesboeken en zo werk ik langzaam toe naar een gezellige week. 

Bij het uitzoeken van de spullen is ook het alvast opzoeken van de Barbiespulletjes inbegrepen. En dat ik dat nu alvast doe, is maar goed, want het is een rommeltje. Een en ander wordt gewassen en gestreken, losse naadjes genaaid en natuurlijk zijn er hier en daar lapjes in mijn lapjeskast waar ik nog snel wat leuke kleertjes van maak. Want dat is het leukst, dat er steeds iets nieuws is.

Een van de barbies is nu definitief kaal en daar zal niet veel meer mee gespeeld worden denk ik. Gelukkig heb ik wat nieuwe dames kunnen scoren in de kringloopwinkel. Een hele serie. Ze liggen allemaal met schoongewassen haren te wachten op leuke kleertjes. Maar dat is aan de dametjes.

Ja, het is leuk dat de meiden komen logeren. Ik weet eigenlijk nooit wie er meer lol heeft. Zij of wij. Ik denk dat een deel van de pret komt doordat we niet bij elkaar in de buurt wonen en elkaar niet zo vaak zien. Ik logeerde vroeger bij Tante Corrie. Elke zomervakantie mocht ik er naartoe. Ik heb daar zoveel fijne herinneringen aan. Dat is wat ik de meisjes ook gun. Dat ze later, als ze groot zijn, fijne herinneringen hebben aan de tijd van nu.

Onze kinderen logeerden ook altijd graag bij mijn ouders. Ze draaiden gewoon mee in het gezin. Plukten bessen in de tuin, lieten de hond uit, maaiden het gras, deden boodschappen, aten een ijsje met opa en oma. En pannenkoeken natuurlijk :-) Juist het gewone was zo bijzonder. Mijn ouders hadden een serie sprookjesboeken met cassettebandjes daarbij. Was dat niet van de serie Lecturama? De cassettebandjes speelden af en als het tijd was om de bladzijde om te slaan hoorde je een belletje.

Zo konden ze zelf lezen. Maar voorlezen was natuurlijk het aller allerleukst. En dat vindt bijna iedereen in mijn familie. Voorlezen en voorgelezen worden. Alle dingen zijn weer gereed. Ik ben benieuwd welke avonturen we dit keer weer gaan beleven. Nog een paar nachtjes slapen en dan is het zover :-) Ik kan niet wachten....

Oudste is into 'dansjes' dansen op het moment en jongste is een fanatiek slakkenverzamelaarster. Nou, die kan alvast haar hart ophalen hier in de tuin. Want er zitten er hier genoeg. Pinterest is een bron van inspiratie als het om knutselen aangaat. Materiaal is hier genoeg te vinden in huis. Ik heb de tijdschriften waar ik in heb zitten knippen nog maar niet weggegooid. We kunnen ze nog goed gebruiken om collage's mee te maken. Lekker knippen, scheuren en plakken. Het wordt weer een feestje. 'k Heb nu al weer voorpret.

Ik moet alleen nog even op Youtube kijken naar haren-invlecht-filmpjes. Zien of er nog iets leuks te vinden is. Want ook dat is traditie. Aan het eind van de logeerpartij gaan ze met mooie haren naar huis. En ook dan weet ik niet wie dat leuker vindt. Zij of ik. ...

Misschien dat ik ook nog wel geïnspireerd wordt door Barbie. Ik heb deze boekjes nog bewaard uit mijn eigen Barbie-periode. Of eigenlijk moet ik zeggen dat mijn moeder ze al die jaren bewaarde. Ik deelde ze al eens eerder met jullie. De sprookjesboeken. Die bewaarde ze ook. En ook daar luisteren de meisjes nu weer met veel plezier naar. Kijk maar eens of je ze nog kunt vinden in de kringloop. Je komt ze nog regelmatig tegen.