Verzamelingen...

26 juni. Hallo allemaal. Ik was er, zoals jullie hopelijk gemerkt hebben, even niet. Heel veel valt er over mijn afwezigheid niet te zeggen hier omdat het allemaal nogal privé is en er andere mensen bij betrokken zijn. Ik kan alleen zeggen dat een van mijn kinderen met een groot verdriet te maken kreeg en dat het even meer nodig was om moeder dan blogger te zijn. 

Vandaag laat ik jullie wat verzamelingen zien. Ik ben altijd een verzamelaar geweest. Het begint meestal met een toevalligheid. Ik vind dan iets, ergens. Tegenwoordig meestal bij de kringloop. Als ik er één of twee van heb zet ik ze bij elkaar en voor ik het weet zie ik ergens een nummer drie en vier enz enz. Zoals ik al zei, ze ontstaan meestal toevallig.

Ook thuis zie ik bijvoorbeeld toevallig wat spulletjes van één kleur bij elkaar, zoek ik er nog een paar bij en maak er een foto van. Soms laat ik alles nog even liggen, maar dan gaat alles weer ergens anders naartoe. Zoals ik deed met de spulletjes op de bovenste foto.

Ik kocht ooit bij de kringloop een zak boordevol viltstiften en kleurtjes voor een heel klein prijsje want alles zat door elkaar. Het duurde even voor ik tijd had om er naar te kijken maar op een rustige zondagmiddag was het zover. Het helpt wel mee dat ik die dag twee lieftallige assistentes bij me had die ook dol op sorteren zijn. Eerst maakten we de scheiding tussen kleurpotloden en viltstiften en de rest. Daarna keek een van de meisjes of de viltstiften nog goed waren en mocht de anderen kleurpotloden slijpen met de juffies slijper. Je weet wel, zo'n ding wat je aan de tafel vastzet en dan ronddraait.

Van de 'rest' spulletjes in de zak maakte ik een foto. Een 'toevallige' collectie dus. Dat kun je van bovenstaande verzameling niet zeggen. Voor de flippo's is hard gewerkt. Mijn kinderen waren niet heel erg dol op chips maar hebben zich suf gegeten om de flippo-verzameling compleet te krijgen. Er werden zelfs twee albums voor aangeschaft om ze in te doen. Allemaal zelf betaald met bessen-plukken (we woonden destijds in de Betuwe) :-) Tijdenlang waren ze er zoet mee. Ik kan me nog herinneren dat ze zelfs naar een ruilmiddag gingen. Toen de verzameling compleet was verdween de belangstelling.

De boeken verdwenen naar de zolder na de verhuizingen.  Na het opruimen/leegmaken van de zolder lagen ze steeds op een ander plekje. Laatst vond en van de kinderen ze weer en kwamen de verhalen naar boven. Want dat is het leuke van verzamelen. Je hebt altijd iets om over te praten. Verzamelen jullie ook?