dinsdag 18 juli 2017

De kat van de buren...

11 juli. Onze overburen zijn met vakantie en hoewel er goed voor de kat gezorgd wordt, heeft ze toch wat meer behoefte aan gezelschap. Nu ik met het mooie weer het raam omhoog geschoven heb, komt ze regelmatig even buurten. Het is al een heel oud beestje en dat is te zien aan haar vachtje. Het is niet meer zo mooi dik als in de tijd dat ze hier kwam wonen many moons ago. Ze wordt ook wat magerder de laatste tijd. 


Ze komt altijd via de koninklijke weg. Door het hek. En dan niet via de opening zoals wij ook binnenkomen, maar altijd door de zijkant en ook altijd (voor haar) aan de rechterkant. Ze wandelt dan rustig het pad op. Soms loopt ze meteen verder maar ook gebeurt het wel eens dat ze eerst even wat blijft soezen in het zonnetje en heel soms blijft ze een poosje liggen op het gras :-)


Ze is al oud en springt niet meer zo hoog. Via de stoel springt ze op de tuintafel en vandaar via de rugleuning van een andere stoel, hups... zo in het raamkozijn. Ik heb nog van die heerlijk brede vensterbanken waar ze in kan liggen.


Ze zit me daar dan een poosje te observeren en als zij vindt dat het tijd is voor aandacht, gaat ze heel zachtjes en een beetje krakerig miauwen. Zo grappig. Als ik dan net doe of ik haar niet zie, zet ze een tandje bij. Meestal kan ik haar niet lang weerstaan en aai ik haar even via het raam. Mijn tafel staat nu weer voor datzelfde raam. Dat wisselt hier met de dag. Gek genoeg komt ze bijna nooit als het raam dicht is. En ook komt ze nooit naar binnen. Ze hoeft daar niet eens moeite voor te doen en de vensterbank binnen is veel comfortabeler dan die buiten. Maar nee...


Als ik aan een pauze toe ben, loop ik wel eens naar buiten om wat met haar te praten en dat vind ze soms wel en soms niet goed. Op een goede dag mag ik haar aaien en wat tegen haar zeggen en soms praat ze ook terug, maar er zijn ook de knorrige dagen. Dan gaat ze meteen weg als ze ziet dat ik opsta. Wonderlijk toch hoe anders katten zijn dan honden. Ik ben echt een hondenmens maar katten vind ik toch zeker ook heel erg leuk.


Ze zijn zo mysterieus en eigenzinnig. Misschien dat ik dat het leukst aan ze vind. Ik kan echt genieten van dit lieve, wat rommelige lapjeskatje van de overkant. Ze is een geweldig lief buurvrouwtje :-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten