31 maart. De laatste dag van de maand maart. De laatste dag van de condoleance. Ik merkt bij het schrijven dat het allemaal nog zo vers is. Er zit een heel dun velletje over de schaafplek van verdriet. Ik worstel ook een beetje met de foto's bij het bericht. Welke plaatjes zet je nu bij dit soort berichten? Nieuwe foto's passen niet en daarom groef ik in mijn 'archief' voor inspiratie. Daar vond ik dit vaasje met anjers (die jullie vast al eerder zagen). Die zag ze zo graag.
De tweede condoleance verliep heel anders dan de eerste. Allereerst omdat wij om 5 uur met elkaar hadden afgesproken in het appartement. Er 'moest' opgeruimd/leeggeruimd worden. Dat betekent voor ons dat we om uiterlijk kwart over vier van huis moesten. Daarna zouden we omkleden en wat eten. Het omkleden gebeurde op een holletje en van het eten kwam niks. Op het allerlaatste moment zette ik de koffiepot aan. De eerste gasten kwamen er al aan. Zelfde setting maar met een zwager minder. Schoonzus en zwager twee hadden andere verplichtingen. Eén zwager leeft niet meer en de andere schoonzus zouden we pas zien bij de begrafenis. Gelukkig was haar man (de jongste zoon) er wel steeds bij. Er kwamen nu heel andere mensen. Generatiegenoten. Dorpsgenoten van vroeger. Ik was afwisselend de schoondochter van ma en de dochter van mijn vader (iedereen kent mijn vader).
Het was rommeliger, drukker, voller en dus ook warmer in het appartement. Na afloop waren we allemaal moe. Het was fijn om naar huis te gaan en uit te rusten en energie te verzamelen voor de laatste moeilijke dag die ging komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten