Piratenschip...

13 maart. In een groot oud huis als dit, zijn veel plekken om dingen op te bergen. De zolder, kasten, kastjes enz. Langzaamaan vallen er lege plekken en vindt alles een nieuwe bestemming. Ik schreef er al vaker over hier. Jongste zoon woont in Zuid- Afrika en met hem heb ik het meest moeite zijn spullen daarheen te krijgen. Soms neemt iemand wat mee maar ja, in een vliegtuig is alle gewicht al snel te veel. Soms sturen we een pakket. Eerst via PostNl maar nadat dat pakket 3 maanden zoek was dankzij een staking bij SouthAfricanPost doen we dat via DHL. Niet de goedkoopste weg maar wel een redelijk betrouwbare. Onderstaand piratenschip staat al een poos op het lijstje om mee te nemen naar ZA. Jongste wil graag dat zijn zoontje er net als hij vroeger, mee kan spelen. Tot die tijd spelen de meisjes er mee. En dat zijn zorgzame types. Kijk maar. Alle piraten zijn toegedekt (met gehaakte onderzetters) om eens lekker uit te rusten. Lief toch? 

Over deze zoon.. ik sta er niet altijd bij stil maar het is toch een klein wonder dat je a la minute even met je kind aan de andere kant van de wereld kunt praten? Ik denk vaak aan de moeders van vroeger wier kinderen gingen emigreren in de jaren vijftig van de vorige eeuw en daarvoor. Zij moesten weken wachten op een brief om iets van hun kind te horen. Wat zal dat moeilijk geweest zijn. Gelukkig is die tijd voorbij.