20 maart. Wat gebeurde er veel tegelijk in de drie weken dat de schilder hier was. Of eigenlijk moet ik zeggen dat de schilderS hier waren. Want schilder F kondigde aan dat er een tweede schilder nodig was. En dat hij al iemand 'op het oog' had. Iemand waar hij wel vaker mee samenwerkte. Een jonge man nog maar hij levert topkwaliteit, werd mij verzekerd. Het had verder geen gevolgen voor de rekening en nadat hij me beloofd had garant te staan voor alles, ging ik akkoord. Ik zei al: schilder F neemt hier het huis een beetje over als hij aan het werk is. Schilder B kwam en lieve help wat een baas was dat. Twee keer zo groot, half in leeftijd en behalve een Radio had schilder B ook een telefoon. En een bazige partner, en een ziek kind, en een moeder die steeds zijn auto wilde lenen, en een vader die... ach het was gewoon een wonder dat de jongeman aan werken toekwam. Maar als hij eenmaal aan de gang was, was hij niet te stoppen.
Op een dag lag tijdens de koffiepauze het stemformulier op tafel. Nou is stemmen voor de tweede kamer bij ons hier in huis een serieuze aangelegenheid. Niet zomaar geven we onze stem aan de eerste de beste. We lezen partijprogramma's en zoeken iemand die ons goed kan vertegenwoordigen. Soms twijfelen we tot in het stemhokje. Zo niet de schilders. Die stemden op Wilders. Geen fratsen met buitenlanders, arbeidsmigranten, of ander gedoe. Stemmen op Geert (zoals ze hem steeds noemden) zou alle problemen in een klap oplossen. Ik heb nog geprobeerd de discussie aan te gaan maar verder dan de Poolse schilders die voor veel minder dan zij, je huis schilderen ben ik niet gekomen. Tenminste, dat dacht ik. Want wie schetst mijn verbazing dat schilder F een dag later vertelde dat hij op meneer Hiddema gestemd had. Die zag hij wel eens bij Harry Mens op zondagochtend en daar had hij ook een goed gevoel bij.
Jongste was jarig, hij kreeg een kind, we mochten stemmen voor de tweede kamer, ik kreeg mooie rozen en dat was nog lang niet alles. Maar daarover later meer. En om aan te geven dat schilderen niet zomaar een kwestie van een kwast en wat verf is zie je op bovenstaande foto's. Eén kwast? Welnee, dit was nog maar de helft van wat ze gebruikten. Het is een vak, Tineke zegt schilder F steeds. Het is een vak. Dat u het maar weet.
Mijn hemel, wat een kwasten. En ik neem aan de de schilders wel weten van wie welke kwast is.
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk om te lezen!
BeantwoordenVerwijderen