Memory...

Als de kleine meisjes hier komen logeren spelen we altijd meerdere potjes memory. Eerst deden we dat met het memoryspel van mijzelf. Van vroeger. Kom er maar eens achter heette dat. Die kaartjes zijn inmiddels zo vaak gebruikt dat een makkelijk setjes te maken zijn alleen al op basis van de achterkant :-) Bovendien is het zo af en toe ook leuk om eens met een nieuw spel te spelen. 

Toen ik bovenstaande kaartjes voor 50 cent in de kringloopwinkel tegenkwam, aarzelde ik niet lang. Want dit was toch wel weer een leuke. Ik speel het straks eerst met de meisjes en daarna geven we het door aan hun neefjes in Zuid- Afrika. Die worden elke dag voorgelezen door hun papa uit Jip en Janneke en andere verhalen van Annie M.G. Schmidt en herkennen dus ook de figuren op de plaatjes.  Niet alleen Annie wordt voorgelezen maar ook heel veel andere Nederlandse boeken. Ik verheug me er nu al op om het met ze te gaan spelen.  Klein meisje (4 jaar) is er het best in. Zij heeft een ongelooflijke focus en laat zich niet afleiden zoals haar grote (7 jaar) zus. Ik moet echt alle zeilen bijzetten om van haar te winnen. Ja Echt!

Bovenstaand memoryspel knipte ik uit het tijdschrift Terdege. Mijn moeder was daarop geabonneerd. Mijn zusje is ze nu aan het lezen en daarna komen ze naar mij. Eerst om te lezen en daarna om plaatjes te knippen. Eerst knip ik. Dan gaan de tijdschriften op een stapel en knippen de meisjes eruit. Als laatste scheurt klein neefje van 2  ze aan flarden en gooien die snippers met zijn allen in de lucht als we wat te vieren hebben. Daarna gaat het in de kliko en wordt het papier opgehaald voor het goede doel. Dit memory spel vond ik zo leuk dat ik het bewaarde. We kunnen overigens nog jaren en jaren vooruit met de Terdeges. Mams bewaarde alles! :-) Het papier is een beetje dun en als ik het met de meisjes wil spelen moeten we dat voorzichtig doen. Misschien moet ik er eerst een stevig achterkantje achter plakken.

Het memoryspel hierboven knipte ik uit het Libelle zomerboek. Dat kocht ik afgelopen zomer en nam het daarna mee naar het ziekenhuis om te lezen na de operatie. Dat kwam er toen niet meteen van maar later wel gelukkig wel. Allemaal leuke plaatjes vol nostalgie en zomerse taferelen. Ook dit papier is niet dik maar dat kan ook niet als het in een tijdschrift zit. Zo kun je zelf op allerlei manieren een memory spel maken. Sommige plaatjes lenen zich daar goed voor. Je koopt gewoon twee dezelfde tijdschriften. Flow heeft vaak leuke afbeeldingen die je er goed voor kunt gebruiken.

Bovenstaand spel plakte ik zelf. Als je je boodschappen bij Albert Heijn koopt zul je de plaatjes misschien herkennen. Ik zag het bij ons in de supermarkt in het dorp. Achter de kassa's is een balie waar je je boodschappen rustig in en kan pakken en waar ook cadeaupapier hangt. Ik heb eerlijk gevraagd of ik een stukje mocht hebben om er een memory spel van te maken. En natuurlijk mocht dat :-) Ik had het zelfs niet hoeven vragen volgens de dame aan de balie, maar dat vond ik toch beter van wel. Mijn moeder liet ook een enorme hoeveelheid papier achter toen ze overleed. Ik probeer dat zoveel mogelijk te hergebruiken. Zo gebruikte ik restjes om dit spel te maken.
-
Het ontroert me een beetje nu ik dit zo bij elkaar zie allemaal. Een spel, hier gekocht, waar ooit eerder door kindjes mee gespeeld is wat nu weer hier in huis gebruikt gaat worden. En daarna verhuist naar de andere kant van de wereld. Dan een spel wat geknipt is uit oude tijdschriften die werden door mijn moeder, daarna door mijn zus en als laatste door mij gelezen. En met mijn moeders achterkleindochters speel ik er dan weer mee. Dan een spel wat ik maakte van een tijdschrift dat gekocht werd in een zeer spannende periode voor mijzelf en dan als laatste een spel geplakt op kaartjes die ook weer van mijn moeder komen en waar ook weer mee gespeeld gaat worden. De verbinding door de familie heen is wat me ontroert. Het plakken en knippen, het bezig zijn met toen en nu. Dat is wat mij gelukkig maakt. En ook heel erg dankbaar.
-
Het is ondertussen prachtig weer geworden buiten. Windstil en de zon schijnt uitbundig. Ik denk dat ik maar eens een stukje ga lopen. Misschien vind ik nog een mooi papiertje om, als de meisjes straks weer komen logeren, zelf een memory spel met ze te gaan knutselen en zo nieuwe herinneringen te maken :-)