Fair...

Drie jaar geleden waren mijn zus en zwager 40 jaar getrouwd. Omdat ze allebei heel weinig energie hebben en van alles mankeren konden ze geen groot feest vieren. Mijn zwager liet het gewoon voorbij gaan maar mijn zus wilde toch wel iets leuks doen. Ze nodigde haar twee schoonzussen, schoondochter, 2 beste vriendinnen en mij uit voor een gezellige workshop. Ik kreeg een uitnodiging en een adres en hoefde alleen mijn gezellige gezicht op te zetten. Nou, dat was niet moeilijk want dat is er automatisch als ik haar zie. En zo kwam het dat ik op een vroege zondagmorgen uit de randstad vandaan naar de mooie Betuwe reed. Ik reed al snel de file bij de Beneluxtunnel in. Daarna was het druk tot aan knooppunt Vaanplein.

Bij knooppunt Ridderkerk werd het ietwat stiller en toen ik de tunnel bij Alblasserdam in reed weer drukker. Ik ergerde me de drukte bij Hardinxveld- Giesendam door en was blij dat ik bij knooppunt Gorinchem veel auto's zag afslaan richting Breda en Utrecht. Het werd stiller op de weg en nog stiller. Bij knooppunt Deil moest ik van de A15 af en de A2 richting Utrecht op en dus richting het noorden rijden. Daarna de afslag naar de provinciale weg. En bij de rotonde rechts en daarna links. De provinciale weg was al wonderschoon. Ik reed door het groen en het was toen nog het frisse groen van het voorjaar. Zo sprookjesachtig mooi was dat. Maar toen ik eenmaal de rotonde opging wist ik helemaal niet wat ik zag en ja hoor, ik reed de afslag voorbij en was voor ik het wist de kleine rivier overgestoken. Omdraaien was even geen optie en ik moest nog best even verder rijden voordat dat lukte. De weg naar het dorp was verborgen in het groen. Maar gelukkig vond ik hem.

Ach, en toen... echt... ik reed een sprookje binnen. De zon begon te schijnen, het licht gefilterd door het jonge groen aan de bomen. Zo mooi! Ik reed het dorp door, tot ik de kerk zag. En mijn zusje en de rest van de meiden. We begroetten elkaar, liepen een rondje door de tuin waar de fair was en waar we in het kerkje de workshop zouden doen. Oh, wat was er veel moois te zien. Ik keek mijn ogen uit. De workshop was, hoewel ik geen groene vingers heb en veel hulp nodig had, gezellig. Ik heb het resultaat vast hier al eens laten zien.

We lunchten met elkaar en namen daarna afscheid. Het was een fijne dag. Maar wie had kunnen denken dat ik drie jaar daarna zelf op deze gezellige fair zou staan met mijn enveloppen, boekjes, kaarten, zakjes en wat al niet meer? Ikzelf in de verste verte niet. En toch gebeurde het. We kochten het huis naast de kerk. Corona kwam en ging gelukkig weer weg. Twee jaar lang was er geen fair om elkaar te ontmoeten.

Maar dit jaar weer wel. Het werd een prachtige zonnige dag. relaxed liep ik met mijn spulletjes naar de buren ;-) waar al een tafel met mooi kleedje op me stond te wachten. Ik zette alles gezellig neer en keek wat bij de andere collega verkopers in de kerk. Wat een leuk spul allemaal! Daarna ging ik naar huis om koffie te drinken. Heel ontspannen allemaal en om tien uur weer terug. Meteen na opening was het al druk aan mijn tafeltje en dat is de hele dag door zo gebleven. Ik maakte kennis met dorpsgenoten en mensen van de dorpen hier verderop. Er werd muziek gemaakt en gezongen. Mensen liepen van de tuin naar binnen en vice versa. Ja, het was een superdag. Ik heb wat foto's bijgevoegd. Niet echt bijzonder. Behalve de laatste misschien. Die is vanaf het orgel genomen en je kunt daar aan de witte achterwand de harten zien die we drie jaar geleden maakten. Dit zijn de kale basisvormen en wij maakten daar nog een groen arrangementje op. Zo leuk om te zien waar het drie jaar geleden allemaal mee begon.

Nog steeds komen er mensen naar het winkeltje die vertellen dat ze mij op de fair ontmoet hebben. En dan halen we herinneringen op aan een fijne dag. Inmiddels zijn er, in de kerk, al weer een aantal mooie concerten geweest en staan er nieuwe evenementen op het programma. De buurman vertelde er gisteren wat over. En ze zijn leuuuuuukkkk! Ik verheug me er nu al op. Het is alweer even geleden deze fair (10 april) maar ik wilde dit toch nog even met jullie delen. Fijn dat je weer even hier kwam lezen, ik wens je een fijne dag! En oh, wat heeft die jurk op de eerste foto nou te maken met dit verhaal? Dat was de nieuwe die ik speciaal maakte om dit moment, deze dag te vieren. <