Papierwerk...

Er lag een berg papierwerk op me te wachten. Nu is er papierwerk en papierwerk. Een heel groot verschil tussen beide bergen. Daarom maar eerst de vervelende papieren ter hand genomen. Ze zitten meestal in blauwe enveloppen en in enveloppen waar het logo van de gemeente of het energiebedrijf op staat. Ja die. We kennen ze allemaal toch? Even doorwerken en toen was het weer gedaan. Het valt eigenlijk altijd allemaal best mee.

Daarna mocht ik spelen. Met dat andere papierwerk. De leuke papiertjes die ik weer verzameld had uit oude tijdschriften, free printables, boeken, zomaar papiertjes die hier rondslingerden. Ze lagen al in een bakje te wachten en steeds hoorde ik ze roepen. Pak ons en plak ons alsjeblieft. En dan riep ik terug: nee nee nu nog niet. Jullie zijn nog niet aan de beurt. Maar nu was het zover. Ik maakte weer wat collages in de plakboeken. Ik begon met geel/ecru. Ik moest er echt eerst weer even inkomen. Dat heb ik altijd. Het is net of mijn vingers de materie weer moeten herkennen. Een tijdlang maakte ik eerst een klein proefje in een notitieboekje. Misschien moet ik daar weer eens aan beginnen want dat hielp goed.

Na het geel de zwart-wit-grijze combinatie. Die lukte al veel beter. Niet dat hij perse mooier werd, maar het ging al weer wat vlotter en met minder geschuif en gepuzzel. Uiteindelijk werd het toch best een aardig geheel. Of nee, dat laatste juist weer niet. Nou ja, jullie snappen het wel toch?

De groene collage ging weer als vanouds. Lekker vlot. In een paar minuten was het gepiept. Het was meteen ook de laatste collage van die sessie want er lag nog weer ander papierwerk op me te wachten. Weer heel anders dan bovenstaand maar ook best aardig om te doen.

Mijn vader had me wat lege postzegelalbums gegeven en die kon ik mooi vullen met als die zegels die in bakjes en lades lagen te liggen. Het was even een klusje maar tof om te doen. Ik luisterde ondertussen naar wat podcasts, dronk eens een kop koffie en zo kwam ik een paar uur verder weer met een paar rijk gevulde albums voor de dag. Wat een genot om zo een stapeltje van die albums te kunnen pakken en meteen te zien wat er allemaal is. Als ik ooit eens ruim in mijn tijd kom, zal ik ze op kleur sorteren. Maar voorlopig is dit ook al een hele stap vooruit.

Ondertussen heb ik al een en ander gemaakt met de postzegels. Ik zal het t.z.t. aan jullie laten zien. Voor nu is het wel gedaan met het papierwerk. Er ligt nu nog e.e.a. aan stof op me te wachten. En ook daar kan ik weer kiezen tussen stof om te verwijderen en stof om wat leuks van te maken. Eerst het schoonmaakstof maar. En die laatste foto? Ja, ik kon het niet laten. Toch een beetje natuur. De foto is gemaakt op 2 mei. Zien jullie hoe hoog het water in de kleine rivier staat? De wilgen staan gewoon met hun voetjes in het water. Gelukkig vinden ze dat niet erg. Nou, ik ga echt stoppen nu. Dagdag!