Gisteren schreef ik over mijn liefde voor woorden. Voor schrijven, lezen en alles wat met letters te maken heeft. En ik maakte bekend wie de give away gewonnen had. Vandaag wil ik daar nog even over doorgaan. Kijk, bloggen doe je eerst en vooral omdat je dat zelf leuk vindt. Maar bloggen maakt ook kwetsbaar. Het is (althans bij mij) onmogelijk hier te schrijven zonder een stukje van mezelf te laten zien. Wat ik hier deel is altijd een afweging. Op het moment dat ik in real life mensen ontmoet word ik daar wel eens over aangesproken. Ze herhalen dan letterlijk wat ik schrijf en vinden dan ook echt dat ik daar niet meer van af mag wijken. Het maakt me wat onzeker. Sowieso is een blog schrijven jezelf kwetsbaar maken, zoals ik hierboven al zei. Ik schrijf over wat mij bezig houdt en zet daardoor een spotlight op mezelf. Jullie die hier lezen, blijven in het donker. Ik weet niet wie jullie zijn, alleen met hoeveel jullie zijn. En als je daar over na gaat denken is dat best 'eng'.
Ik neem voor ik ga schrijven meestal een kop koffie en ga dan zitten met het idee alsof jullie bij mij aan de keukentafel zitten en we even wat heen en weer praten. Dat werkt voor mij het best. Zo zal ieder van jullie zo zijn eigen methode hebben. Eigen rituelen moet ik ze misschien noemen? :-) Ik weet niet wie jullie zijn en dat hoeft natuurlijk ook niet. Maar soms zou het wel leuk zijn als jullie echt even aan tafel konden zitten. Dat gebeurde gisteren. Ik maakte bekend wie het boek gewonnen had. Een voor mij onbekende naam. Ik kon er verder niks over vinden maar winnen is winnen. Ik pakte het boek alvast in, deed er een zelfgemaakt felicitatie kaartje in, schreef op de achterkant de afzender en wachtte op het adres van de winnares. Dat kwam niet via de mail maar via WhatsApp :-) Want hoe leuk.... het was een 'bekende' die won. Een lieve mevrouw hier uit mijn dorp niet-ver-van-de-zee. Ze kwam het boek zojuist ophalen. We dronken koffie en babbelden wat. Precies zoals ik me het altijd voorstel als ik hier schrijf. Dank je wel lieve E. Het was heel gezellig! Veel plezier met je boek!
Wat grappig dat je give-away gewonnen is door een bekende.
BeantwoordenVerwijderenIk herken wel wat je schrijft over bloggen. Toen ik begon vond ik het wel fijn dat ik anoniem was. Nu weten wel een aantal dat ik een blog heb en vertel ik het ook wel. Het was bij mij een beetje 'koudwatervrees'.
Groetjes, Marijke
Ja dat herken ik ook wel. ik zie dat er veel mensen langskomen, maar het zijn er altijd maar een paar die reageren..
BeantwoordenVerwijderenTrouwens ik ben nog steeds aan het opruimen Tineke.
Marie Kondo heeft me wel weer wakker geschut.
Ik word alleen van veel te veel dingen blij, haha dus dat schiet niet echt op ...
Wanneer mensen uit mijn directe omgeving reageren op een blogbericht, voel ik mij altijd een beetje betrapt. Gek eigenlijk, want ik geef me niet zo bloot. Ik vind het een goed idee om me iemand voor te stellen bij het maken/schrijven. Ik lees je sinds kort (en graag).
BeantwoordenVerwijderenTineke, jouw blog is van jou, jouw creativiteit, en wat je daarin weergeeft of weglaat is van jou. Iets waarin jij jezelf in kwijt kan en waarvan je geniet. Wij genieten er ook van, of leven mee, of het inspireert ons. Ik heb nog nooit van 'hand lettering' gehoord, wat bijzonder! Dat leer ik dan van jou. Ik vind de weergave van je blog mooi, krachtig: woorden en een enkel beeld. Je houdt van schrijven, daarom vind ik het mooi.
BeantwoordenVerwijderenOok ik houd van de anonimiteit van een blog, omdat je kwetsbaar bent. Dank je voor je reactie op mijn blog. Ik ga je volgen! Fijne dag!