De tuin en zo wat meer...

In een eerder blog kondigde ik het al aan. Het werk in de tuin neemt toe en de overdaad aan groen is niet meer tegen te houden, haha. We woonden altijd in grote huizen met kleine tuinen en voor het eerst in ons leven is de tuin nu in verhouding met het huis. 1500 vierkante meter mogen we van ons noemen. Heerlijk! Maar laat ik eerst beginnen met een foto van een heerlijke taart.

Even geleden werd een flyer (ik vertelde daar al eerder over in een blogje) in de brievenbus gegooid met daarop de mededeling dat er braderie bij de kerk zou zijn. Op zaterdag van 16.00-20.00 uur. Na drie jaar waren de dorpsgenoten wel weer toe aan een feestje. We hadden al veel gehoord over deze braderie. Over de gezelligheid, de lekkere wafels, het fruit, het rad van avontuur, de enveloptrekkraam, de broodjes met lekkers, de koffie, het glaasje lekkere wijn enz enz. Dit jaar was er ook een bakwedstrijd. Iedereen die in het dorp woont mocht meedoen. Dit was de winnaar. Na afloop mochten we een stukje proeven. Hij was superlekker. De sfeer was gezellig en we leerden meteen weer wat nieuwe dorpsgenoten kennen. Het was echt een lekker dorps sfeertje. Het weer was prima. Een stortbui kwam toen de braderie net een half uur afgelopen was.

Dan de tuin. De kleine rozen beginnen uit te lopen. Ze ruiken heerlijk en de bijen van de buurman genieten met volle teugen van al het lekkers. De roosjes kruipen wel een beetje door de heg heen en de buurvrouw maakte er een opmerking over. Het was tijd om de heg te knippen. En overmoedig besloot ik daar alvast zelf aan te beinnen. Ik pakte de zak voor het groenafval en ging aan de slag bij de buren voor de deur. De erfgrens loopt onder aan de dakgoot maar dan zouden ze niet uit hun huis kunnen, dus... hebben ze een stuk extra in bruikleen gekregen toen de heg geplaatst werd. Wel onze grond en dus zijn wij ook verantwoordelijk voor het onderhoud.

Eerst de heg maar geknipt. Met zo'n gewone heggeschaar want de electrische is veel te zwaar voor mij. In het begin ging het nog wel maar aan het eind viel het niet mee. Ik haalde ook meteen een emmer vol onkruid tussen het grint vandaan zodat alles er weer netjes uitzag. Ik moest goed kijken want er groeien ook vetplantjes en daar moest ik vanaf blijven.

Uiteindelijk zag alles er weer netjes uit. Alleen waren er nu nog aanmerkingen over de planten van de andere buren die over de erfgrens groeien (die twee buurmannen verdragen elkaar niet zo goed, zucht). Afgesproken is dat die mogen blijven groeien tot ze uitgebloeid zijn. Dan worden ze afgeknipt. Ja, de rijdende rechter zou hier nog wel een aflevering aan kunnen besteden. Die erfgrens is een puntje van aandacht en ik moet wel eens diep ademhalen en tot tien tellen voor ik antwoord geef. Echt he en ze zijn allebei in de zeventig. Hoe ouder hoe gekker zeggen wij dan hier in de keuken als we koffiepauze hebben. En apart van elkaar zijn het echte lieverds.

Hier nog een overzichtje vanaf de overloop van ons huis. Je ziet de geknipte heg. En in de verte de mooie witte roosjes. Daar loopt de heg omheen. De roze roosjes van de eerste foto groeien aan weerszijden van het perk. In het midden een groep cotoneasters die langzaamaan de boel overnemen. Die gaan er volgend jaar uit. Weg met die lelijke dingen. De schuur in de verte is van de meest rechtse buren. Daar wonen de bijen op het dak. De bijen die zulke hele lekkere honing maken. Jummie!