Collages...

Kuieren! Terwijl ik de vaatwasser inruimde en wat nadacht over wat ik zou gaan schrijven hier, kwam dat woord in me op. Het woord geeft me een plezierig gevoel. Het is een fijn woord dat me doet denken aan vroeger. Aan lome zondagmiddagen. Aan zomer. Aan de buurman die een stukje de dijk op wandelde. Het doet me denken aan het hebben van tijd. Als je kuiert kun je gedachteloos lopen in je eigen gekozen tempo. Met de handen losjes op de rug. Ik bedenk me, nu ik dit schrijf, dat ik eigenlijk nooit meer iemand met de handen op de rug zie lopen. Jullie wel?

Als ik een woord bij kuieren zou mogen verzinnen zou dat misschien wel mijmeren zijn. Mijmeren kun je goed doen als je kuiert. Misschien is het zelfs wel zo dat je door het regelmatige lopen je gedachten zelfs kunt ordenen. Note to myself: ga het eens proberen. Ik mijmer graag en doe het regelmatig. Ik begin dan ergens te denken en laat daarna mijn hoofd zijn eigen gang gaan. Het is soms lastig om dat toe te laten, zeker in drukke tijden, maar als het lukt kun je tot mooie dingen komen. Zo denk ik soms aan de wonderlijkste dingen. Dingen die ik eigenlijk vergeten was maar die dan tevoorschijn kunnen komen. Soms is het een geur. Of een gevoel. Mijmeren kun je overal doen. In het kader van leuke dingen doen maakte ik de collages die ik vandaag liet zien. Het gebeurde vanzelf. Het voelde een beetje als spelen.

Doel: orde scheppen. Het ligt hier vol met bakjes, doosjes, blikjes, schoenendozen, nou ja eigenlijk van alles waar je wat ik kunt doen. En dat doe ik dan ook. De kleinste onzinnige dingetjes worden hier bewaard. En waarom? Omdat ik er misschien ooit nog eens wat mee ga doen? De grote klussen als schilder en timmerwerk zijn op orde. Het is nu een kwestie van stylen en mooi maken. En van dingen wegbrengen naar de kringloop. En wat er nu nog is, mag blijven. De spullen van de moeders zijn ook uitgezocht, hoewel.... mijn vader blijft spulletjes aanleveren ;-) Niet zoveel meer en zijn tempo van opruimen kan ik wel bijhouden. De tafels, lades en kasten lagen hier dus vol met 'troepjes'. Ik kieperde alles om op de twee tafels hier. Als vanzelf begon ik tijdens een mijmersessie de dingen op kleur te leggen. En ineens werd het 'iets'.

Het werd grappig. Ik zocht het niet maar het vond mij. Hoe leuk was dat? Vandaag laat ik jullie de gele, oranje en rode versie zien. Nadat de collages klaar waren maakte ik er een foto van en zocht ik alles uit. Alleen de aller allerleukste spulletjes (die met een verhaal) mochten blijven. Meer dan 90% ging naar de kringloop. Het idee van de collages laat me niet los. Er zijn nog veel meer variaties mogelijk. Misschien dat ik er mee verder ga. Want ik heb er alle vertrouwen in dat ik over een poosje ook wel weer genoeg spul heb verzameld om er mee verder te gaan. In combinatie met de spullen die er nog zijn, zie ik wel weer nieuwe mogelijkheden. Grappig toch dat als je al die kleine rommel bij elkaar legt het ineens iets is. Zie je het los van elkaar in al die doosjes en blikken dan word je er vooral moe van. 

-

Mijmeren, slenteren, daar begon ik mijn verhaal mee. Het eindigde bij de collages en de kringloop. Voor vandaag vind ik dat mooi genoeg. Ik ga naar buiten, de zon schijnt en het waait niet al te hard. Ik ga mijn oordoppen indoen (helaas is dat nodig aan de drukke straat hier achter het huis) en lekker wat in de tuin rommelen. En ondertussen laat ik de gedachten wat gaan. Ga ik wat mijmeren. Dagdag! :-)