Spelen...

18 mei. Wat is het toch fijn als je jezelf toestaat om zomaar wat te spelen. Zoals ik dat deed met de spullen die hier maar lagen te slingeren in de kamer. Of nou, slingeren is ook weer zo'n groot woord. Alles zit wel op een bepaalde manier opgeborgen maar toch. En hoe grappig was het om te ontdekken dat al die ogenschijnlijke rommel ineens mooi werd toen ik het bij elkaar op kleur legde. Ik liet in de vorige blogpost al een geel-rood-oranje versie zien. 

Dit keer is het grijs, roze en groen. Mooi zijn ze hè? Elk van die frutsels heeft zijn eigen verhaal. Ik zou ze jullie graag eens vertellen. Ze zitten allemaal nog in mijn hoofd. Ik denk niet dat ik voorlopig uitgeschreven zal zijn. Mensen vragen me regelmatig of elke dag schrijven niet een beetje veel is. Of dat niet ontzettend veel energie kost. Nee hoor. Grappig genoeg maakt het hoge tempo van schrijven het juist makkelijker dan dat ik maar een of twee keer per week zou schrijven. Nou is het hier ook nooit saai en dat helpt wel. In een oud huis gaat er altijd wel iets mis, is er altijd werk aan de winkel en hoef je je nooit te vervelen. Zelfs als ik elke dag de hele dag thuis zou blijven, valt er hier genoeg te beleven en te doen.

Maar hoewel ik graag thuis ben, moet ik af en toe toch onder de mensen komen. Dat hoort er nou eenmaal bij. Maar eerlijk gezegd hoef ik daar weinig behoefte aan. Sterker nog: ik word door de HSP altijd ontzettend moe en soms zelfs uitgeput van het dingen ondernemen. Ach, al die leuke spulletjes. Ik zie ze op de foto's boven en onder de tekst die ik aan het schrijven ben. De gehaakte vlindertjes, de gevouwen kikkers, de autootjes, de lucifers. Zien jullie de lucifers? Ik kreeg een heel groot blik vol van mijn vader. Allemaal hebben ze gezellig gekleurde koppen. Werkelijk alle kleuren zitten er in. In elke kleurencollage kon ik ze er bij leggen. De poppetjes, broches, gehaakte bloemen, roosjes, letters, kralen, plakband, hamertje-tik, schoentjes en ik zie zelfs wat huisjes van het monopoly-spel. Elk voorwerp vertelt zijn eigen verhaal.

Ik ben natuurlijk nog verder gegaan met maken in andere kleuren. Als je hier eenmaal mee begint kun je echt niet stoppen. Wel zijn de meeste dingen nu toch weggegeven want dat was oorspronkelijk de bedoeling :-) Ik loop weer een beetje achter met schrijven maar jullie weten nu de reden: ik was aan het spelen, haha.