26 april. De door u bestelde vloerbedekking is binnen, stond er in de door de tapijtmevrouw gestuurde mail.Ik wil graag een afspraak met u maken. Hoera, dacht ik. De vloerbedekking van de door schilder F met zorg geschilderde slaapkamer was eindelijk gearriveerd.
De afspraak was snel gemaakt. De dag voor Koningsdag komt ons het best uit als ik zo vrij mag zijn, zei de mevrouw van de winkel. Dan doen we dat, zei ik. Om half negen komt de man bij u aan de deur zei ze. En zo geschiedde. Voor acht uur in de ochtend (ik had er al rekening mee gehouden) werd er aangebeld en stond een kloeke (mooi woord) jongeman voor de deur. Hij ging voortvarend van start. In een oogwenk was het oude tapijt verwijderd en moest ik me melden bij hem. Want er was een probleem. Diepe zucht..... waarom gaat nou nooit eens iets vanzelf? Wat kon het probleem zijn vroeg ik me af? Ik had zeker drie keer gemeten en gezien dat het nieuwe tapijt iets dikker was dan het oude. Maar wat ik me niet bedacht had is dat in de loop van de tijd er een nieuw soort ondertapijt op de markt was gekomen. En dat ondertapijt was dunner.
De kloeke man keek me aan. Wat gaat u doen? Eerst de schilder laten komen en dan kom ik later terug om het tapijt te leggen? Of ik leg het tapijt en dan moet de schilder later met een klein kwastje de randen bijschilderen. Ik besloot tot het laatste. Het tapijt werd gelegd. Boven zie je om hoeveel het gaat. Het was niet veel.
Na de koffie kwam de ondervloer op de onderondervloer en werd de rol tapijt naar boven gedragen. 10 meter vloerbedekking, een trap met een bocht erin maar het was geen probleem. Hoewel het de hele ochtend duurde was het resultaat schitterend en kunnen we weer een paar jaar vooruit. Bij drie van de vier muren zie je niks van het niet geverfde stuk en bij de vierde wel, maar dan moet je er met je neus bovenop staan. Probleem (!) opgelost.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten