Tante...

9 mei. Dinsdag deed ik wat ik al lang geleden had moeten doen. Ik ging op visite bij mijn tante. Ik had haar al zo vaak beloofd om eens langs te komen, maar op een of andere manier kwam het er maar niet van. Ik denk dat het een beetje te maken heeft met het naar mijn vader gaan elke week. Daar moet ik een klein uur voor rijden. Pa slaapt eerst tot een uur of half drie. Voor half drie bij iemand op visite gaan vind ik niet zo fijn. Daarna, zo rond vijf uur, is ook geen fijne tijd. Pa een keertje overslaan zou ook kunnen natuurlijk, maar ik ga zo graag naar hem toe :-) Maar goed, dit keer ging ik toch. In de ochtend. 

Tante is de weduwe van mijn moeders' jongere broer die een paar maanden geleden overleed. Het was er goed en ze nam het me niet kwalijk dat ik zo lang niet geweest was. Ik kreeg heerlijke koffie. Net als de vorige keer. Daarbij een plak ontbijtkoek. Met een flinke lik roomboter. Net als de vorige keer. Ze vond het fijn dat ik kwam en zei dat verschillende keren gedurende het bezoek. En ik voelde me best een beetje schuldig.

Het was fijn om haar weer te spreken. Zelf heeft ze geen rijbewijs en kan dus niet naar hier komen. Daarom heb ik haar beloofd om snel weer te komen. Wat een lieve HARTelijke vrouw. En oh, wat een groene vingers heeft ze toch. Alle planten groeiden en bloeiden dat het een lieve lust was. Alleen daarom zou ik nog eens moeten gaan. Bij het weggaan vroeg ze: wil je nog een pot jam meenemen naar huis? O ja, graag was mijn antwoord. De jam was nog net zo lekker als vroeger.