Slingers...

Harry Mulisch zei ooit: Het leven is een feestje maar je moet wel zelf de slingers ophangen. Ik las dat ooit ergens en heb dat altijd onthouden. Want oh wat is de wereld in beweging op dit moment. We leven in een bijzondere tijd. Ik probeer er grip op te krijgen maar er is veel wat ik niet begrijp en er zijn veel dingen die me verwarren en verontrusten. En toch...

...toch zijn er in ons leven ook zoveel mooie momenten die we kunnen vieren. Een mooie wandeling in de vroege ochtend. Kijken naar de zonsondergang of zonsopkomst. We kunnen de vogels horen fluiten, genieten van een kop verse geurige koffie. Zelf geniet ik erg van deze kleine dingen en probeer er echt bij stil te staan. Letterlijk het moment te laten gebeuren. Het te vieren. Deze mooie dingen kosten ons niks maar zijn tegelijkertijd niet in geld uit te drukken. Terwijl ik zit te schrijven is de liefste van alle mannen het gras aan het maaien. Hoe lekker ruikt versgemaaid gras. In de oven staat een cake te bakken. Ook die ruikt heerlijk. De naaimachine staat naast me (ik heb een plekje gevonden en verlies hem niet uit het oog, haha) Zojuist heb ik een nieuwe slinger genaaid. Om te vieren.

Om het leven te vieren. Want ondanks alle ellende om ons heen. Alle narigheid, de puinhoop, verwarring, de angst voor waar we heengaan is er (ik zei het hierboven al) toch veel te vieren. Laten we ons daar aan vasthouden. Aan die kleine dingen. Ze met elkaar delen. Er elkaar over vertellen. Zo zat ik samen met een wildvreemde mevrouw op het bankje aan de rivier. Ze was aan het fietsen en vroeg of ze naast me mocht komen zitten. Natuurlijk mocht dan. Ze vertelde me haar levensverhaal. Het was ontroerend en ik voelde me enorm verbonden met haar. Na een uurtje ging ze weer verder en bleef ik nog even zitten. Wat een vertrouwen om zoiets persoonlijks met een wildvreemde te delen.

Later die dag ging ik nog even terug naar het bankje aan de rivier. Ik hoef er maar een paar meter voor te lopen. Het is altijd fijn om daar te zijn. Ik telde de zegeningen van die dag. De oneindige hoeveelheid mooie en kostbare momenten. Een gewone doorsnee vrouw, op een bankje, in een dorp van niks naar nergens en toch.... in gedachten hing ik de slingers op. Er was die dag veel te vieren.....