Zomer...

Het buitenleven is nu echt van start gegaan. (we schrijven eind juni) en op de dorpsapp worden allerlei 'buitendingen' aangeboden. Zoals deze laarzen. Met modder voor een extra rustic look. Het zal jullie niet verbazen dat ze al snel van eigenaar verwisseld zijn. Ik geloof binnen een paar minuten. Wat is dat toch een geweldig iets. Zo kunnen spullen die nog goed zijn gewoon een tweede of derde keer mee. Recycling to the max.

Ben je voor de boeren vroeg kleine man? Hoezo vraag je dat? Nou, omdat jij melk uit een Lely mok drinkt en die maken toch machines voor de boeren? Ben ik voor de boeren? Jazeker. Ik heb hier volgens mij vaker verteld dat ik heel graag boerin had willen worden. Ook had ik een paar keer een oogje op wat mooie stoere boerezonen maar helaas. Ik klaag niet hoor want al jaren zeer gelukkig met de liefste van allemaal. Het is verschrikkelijk dat ze het zo moeilijk hebben en leef met ze mee. De boeren van mijn jeugd in de polder hadden koeien. Daarna woonde ik tussen de tuinders. Ook die hebben het moeilijk straks met die idioot hoge gasprijs en nu woon ik tussen de fruitboeren en deel hun zorgen. Ze hebben al zo heel veel gedaan om de situatie te verbeteren en steeds is het niet goed genoeg. Het voelt machteloos en voor mij is er weinig aan op te lossen. Het enige wat ik kan doen is zoveel mogelijk rechtstreeks bij de teler/producent kopen en de supermarkten links laten liggen. Verder vind ik het net als al die andere grote problemen waar we mee te maken hebben te groot en te overweldigend.

In mijn eigen boomgaard groeit inmiddels de eerste framboos. De helft van de planten is niet aangeslagen en is doodgegaan. Geen fruit om jam van te maken helaas. We vertroetelen iedere framboos die we zien en eten hem dan met smaak op. Meer kunnen we niet doen. Volgend jaar maar weer nieuwe stekken kopen.

Weer staat er een fiets in de heg. En best wel voor een lange tijd. Niemand weet van wie de fiets is. Er zit geen slot op en hij staat gewoon in de heg. Diezelfe heg liet ik hier een paar blogjes geleden zien. Daar waar de bloemen doorheen groeiden. Hier vlakbij op de dijk. Hoe het uiteindelijk is afgelopen weet ik eigenlijk niet. Het laatste bericht was dat iemand hem tegen de schuur aangezet had. Dus van de dijk af.

En dan als laatste een foto van mijn ouwe trouwe naaimasjien. Ik haalde hem van de zolder naar de winkel. Als er geen klanten zijn kan ik wat naaien. Er is veel vraag naar pippi-achtige schortjes. Je ziet nog net een klein beetje stof links naast de machine liggen. Zwart met witte stipjes. Een restje van mijn eigen jurk. Ik moet nog wel weer even het getut met biaisband in de vingers krijgen.

Voor nu laat ik het hier even bij. De buurman komt weer een handvol courgettes brengen. Ga ik een lekker soepie van maken. Jummie!