Diertjes en dingen in het dorp...

Een paar maanden geleden waren ze nog klein en maakten ze malle sprongen. En kijk nu eens hoe groot ze al zijn. Het is altijd gezellig om even stil te staan bij deze dames. Ze houden van gezelligheid.

Mijn favoriete weg. Ik heb hem al vaak laten zien hier. Weten jullie nog dat de knotwilgen ontdaan waren van hun takken. En kijk dan nu eens. Het is allemaal allang weer aangegroeid. Ik liet deze foto zien aan een Nederlandse die jaren geleden naar Canada emigreerde. Ze kreeg spontaan heimwee. Dit is echt het Holland van vroeger, zei ze. Mijn Holland. Ach toch... na al die jaren zou ze nog zo graag terug willen. Ook al weet ze dat het land onherkenbaar veranderd is.

Nog twee gezelligerds. Deze paardjes staan me altijd op te wachten. Ze zien me al van verre aankomen. Een aai over hun snuit wordt meestal beloond met een vrolijke hinnik.

En dan.. tadaaaaaah... het is gelukt een Lakenvelder kalfje te vangen. Is het geen schatje? Hij/zij bleef heel dicht bij de moeder. Toch best een beetje spannend zo'n rare mevrouw met zo'n telefoon. Mama is rood en kleintje zwart. Hij lijkt vast op zijn vader.

Ik hou toch zo van die stille wegen. En die zijn er genoeg hier in de buurt. Links de fruitbomen en achter de heg aan de rechterkant een enorm veld met zonnebloemen. Achter dat veld lopen drie mooie Friese paarden. En als je dan nog verder loopt kom je weer uit bij de rivier. Aan het eind van deze weg staat een mooi huis. Je zult maar zo'n uitzicht hebben.