Liegen...

Ik weet niet hoe het met jullie is, maar de laatste tijd verbaas ik me over hoe mensen op belangrijke posities liegen en bedriegen en denken dat ze er mee weg kunnen komen. Ik moest denken aan mijn eigen opvoeding. Aan hoe mijn vader en moeder me als kind al leerden dat liegen geen zin heeft omdat de waarheid toch altijd aan het licht komt. 

En waar je vroeger, als belangrijk persoon, nog wel eens geluk had en ergens mee wegkwam, begrijp ik nu echt niet dat mensen op zulke belangrijke posities als in bijvoorbeeld de politiek, denken dat ze dat nu ook nog lukt. In een tijd waarin bijna alles te achterhalen is. Waar alles onder een vergrootglas ligt. Iedereen heeft tegenwoordig een telefoon met camera. Niets blijft meer verborgen, toch?

Zo luisterde ik net op de radio met stijgende verbazing naar de journalist (van nieuwsuur) die een boek schreef over wat de bonnetjes affaire is gaan heten. In dat soort gevallen moet ik zuchten en ben ik blij met de 'gewone' mensen om me heen. Die nog normaal doen. Laat ik maar doen als de vorige first lady van de VS die zei: if they go low, we go high.
-
De foto's bij dit verhaal doen we misschien weer wat afkoelen en kalmeren. Mijn schoonzusje maakte ze. Natuurlijk in de prachtige polder van mijn jeugd. Ik wens jullie een fijne dag. Geniet van elkaar en geef elkaar maar eens een stevige knuffel. Lekker warm