Ontdekkingsreis...

Het nieuwe jaar is nu drie dagen oud. Veel handen zijn geschud. Ik ben omhelsd, geknuffeld. Kussen zijn gedeeld en goede wensen klonken over en weer. Het nieuwe jaar voelt fris en schoon. En precies dát gevoel ga ik proberen zolang mogelijk vast te houden. Ik wil nieuw blijven kijken. Zien alsof ik dingen voor het eerst zie, zonder de bagage van weten hoe het werkt. Zolang mogelijk wil ik me verwonderen. Ik las ooit ergens dat dit een beginners mind genoemd wordt. Het prikkelt je creativiteit en zorgt er voor dat je hoofd tot rust komt en juist in die rust borrelen er interessante ideeën op uit het onderbewustzijn. Nou, dat klinkt goed toch? 

Bij rust in de geest is iedereen (en zeker ik) gebaat. Daarom heb ik meer dan de helft van mijn 'vaste' afspraken afgezegd eind vorig jaar en heb ik gekozen voor een andere invulling van de dag. Ik wil me, zoals ik net al zei, weer verwonderen. Niet meer op de automatische piloot dingen doen omdat ik ze nou eenmaal altijd doe of moet doen. Of dat over eten koken, huishouden, werken, fietsen, lopen of wat dan ook gaat.  

Toen ik wat foto's opzocht om bij dit schrijven te plaatsen, dacht ik aan deze werkstukjes. Ze zijn ooit door mij gemaakt toen ik nog klein was. Mijn moeder had ze altijd bewaard. Ik maakte deze werkjes toen ik het leven nog volop moest gaan ontdekken. Ik was nog een kind en keek met de ogen van een kind. Spannend, soms een beetje eng maar ook vol verwachting. Ik wens ook jullie een mooie ontdekkingstocht dit jaar!