Van alles door elkaar...

Van alles door elkaar schrijf ik hierboven in de titelbalk maar ik had ook net zo goed kunnen schrijven dat alles hier weer door elkaar liep/loopt. Ach, dat is zo'n beetje de story of my life. Van de week kreeg ik weer bericht dat mijn cloud opslag vol was en nieuwe foto's en filmpjes niet meer ge0upload worden. Tijd om een en ander weg te gooien of aan jullie te laten zien en zo de boel weer wat leger te maken. Weggooien is niet mijn sterkste kant. Ook met foto's niet.

Zoals deze vlaggetjes bijvoorbeeld. Ik maakte ze van restjes quiltstof. Goede kwaliteit dus en het werd een vrolijk lijntje. Voor de foto hing ik het in de heg en het was een vrolijk gezicht. In de winkel lag het netjes opgevouwen met zijn broertjes en zusjes in een mandje en niemand keek er naar om. Wat jammer. Na het foto moment haalde ik ze niet meteen weg en toen er een klant het pad op kwam lopen werd ze er instant vrolijk van.

Nou is dat precies de bedoeling natuurlijk. Ze twijfelde tussen dit en andere vlaggetjes. Die pasten uiteindelijk beter bij haar kleurenpalet thuis. Daarna deed ik het vaker. Vrolijke vlaggetjes in de heg en steeds verkocht ik ze. Als ik nu naar buiten kijk heeft de heg ook zelf ongeveer deze kleuren.

Inmiddels liggen de lijntjes weer met elkaar in een mandje en twijfel ik zelfs of ik ze niet weg zal bergen tot het buiten weer licht en vrolijk wordt. De twijfel is daar.... ze zijn binnen ook leuk. Op een kinderkamer of zo. Of een kantoor. Laat ze nog maar even liggen denk ik dan. Wie weet...

Genoeg over de vlaggetjes. Deze foto wil ik ook even met jullie delen. Buurman en buurman aan het werk. Onze brievenbus stond altijd bij de buren in de tuin. En dat stoorde me vanaf dag 1. Maar ja, de man is niet een klusser by nature en voelde weinig voor het verplaatsen van dat ding. Maar op een dag was het zover. Een van de buurmannen hier wilde wel helpen. Hij had ook goed gereedschap om dat te doen. Het gat werd gegraven. De paal met brievenbus verplaatst en hoera! Nu staat hij op ons eigen pad. Gezellig naast die van de andere buren. De heren wilden eigenlijk niet op de foto maar alee... met de rug naar mij toe mocht het dan. Zeg er wel bij dat we aan het klussen waren zei de man nog...jaja ik zal het zeggen. Bij deze dan! Links is de buurman. Die van de bijen. De imker.

Wat deed ik nog meer? Nou, wat denk je hiervan? Een heerlijk werkje om tijdens de koffiepauze in de tuin te doen. Je doet wat kralen op een staafje en maakt er dan een oogje aan. Aan dat oogje bevestig je een klein ringetje. Dat is even een priegelwerkje maar met twee tangetjes lukt dat wel.

Daarna moest ik heel ver zoeken om genoeg paperclips te vinden om de kraaltjes aan te bevestigen. Na een bezoekje aan de buurtsuper hier in het dorp verderop vond ik een doosje vol paperclips in het kantoorartikelen vak. Gelukkig maar.

Na het maken van de versiering was het tijd om kaartjes te vouwen van restjes karton. Meestal krijg ik die van mijn vader. Hij is het huis aan het opruimen en elke keer als ik daar kom, staat er een doosje klaar. De afmetingen verschillen nogal maar dat vind ik geen probleem. Het geeft juis wel een zekere charme aan het geheel. Waar die kaartjes en kralen voor zijn vragen jullie je nu waarschijnlijk af?

Nou, ik maak er visitekaartjes van. Strookje karton dubbelvouwen. Versieren met een gezellig plaatje. Meestal uit een tijdschrift geknipt. Binnenin schrijf ik de gegevens en sluit dan met een gezellige paperclip. Maar dat had ik volgens mij al eens eerder verteld? Sorry als dat zo is.

De laatste foto is er een met een verhaal. Jullie weten volgens mij wel dat mijn/onze jongste zoon in Zuid- Afrika woont? Toen dat nog niet het geval was en hij in Den Haag op kamers ging wonen, kocht hij een dekbedovertrek en sloop van dit merk. Door de jaren heen zijn al zijn spullen naar Afrika verhuisd. Steeds neemt iemand iets van vroeger voor hem mee. Het beddengoed bleef hier. Nog steeds gebruik ik het als kleine man komt logeren. Met twee kussens want dan kan hij lekker Donald Duckies lezen als hij wakker is. Tot zover voor nu. Fijn dat jullie weer kwamen lezen. Tot de volgende keer!