Glue book/plakboek...

Met het voorzichtig terugkeren van de energie kreeg ik ook weer zin in het werken in mijn plakboek of, zoals ik het liever noem, mijn glue book. Eerst nog wat aarzelend en er veel te veel over nadenkend maar later toch weer wat meer ontspannen. Zoals werken in zo'n boek bedoeld is. Wel had ik tijdens het bladeren in tijdschriften wel al mooie papiertjes verzameld, zodat ik meteen aan de slag kon. Die eerste pagina's laat ik maar even voor wat ze zijn. Die zijn niet echt heel erg geslaagd. Deze vrolijke pagina past goed bij het weer buiten. Een kleurrijk geheel met van alles en nog wat door elkaar.

Bij de tweede collage springt één van de woorden er meteen uit. Het woord perfect. Voor mij is het steeds lastig om dingen niet perfect te willen doen. Het zit me in mijn aard en het is er moeilijk uit te krijgen. Verder zie je op deze bladzijde een van de lucifersmerken die ik kreeg van mijn vader. Hij spaarde die dingen in zijn jonge jaren. Ik kan me nog goed herinneren dat hij ze afweekte in de gootsteenbak en te drogen legde op een krant.Later heeft hij zijn verzameling weggegeven maar zo af en toe, bij het opruimen van zijn enorme archief in zijn kantoor vindt hij er nog een paar. En die mag ik dan hebben. Je ziet the Blue Diamonds. Twee zingende broers die ik me nog herinner uit mijn jeugd. Een van mijn ooms was er fan van.

De tekst op deze bladzijde vond ik het bewaren waard. Gebruik je ogen alsof je morgen blind wordt. Luister naar de muziek die doorklinkt in stemmen, het lied van een vogel en de krachtige tonen van een orkest alsof je morgen doof bent. Raak elk object aan alsof je morgen je tastzin zou kunnen verliezen. Mooi hè? Ik probeer hier zoveel mogelijk opvolging aan te geven. Het geeft zoveel extra's.

De volgende bladzijde maakte ik tegelijk met de vorige. Dat doe ik vaker. Zo passen de kleuren wat meer bij elkaar en is het wat rustiger voor het oog om te zien. Lieve zachte kleuren dit keer maar bij het omslaan van de bladzijde knalt een en ander je weer tegemoet. Juist de afwisseling maakt het zo leuk om deze collages te maken.

Zie je wat ik bedoel? Deze pagina is weer heel anders. Vrolijk en helder. Ik combineerde visjes voor in de kerstboom (middenonder) met ijsjes en bloemen. Het kan allemaal goed samengaan als je maar niet te veel nadenkt. En dat is precies het uitgangspunt bij het maken van deze plakwerkjes. Want streven naar perfectie moeten we niet te veel willen. Het is eigenlijk knippen, plakken en huppekee! Klaar ben je.

Tot zover de papiertjes. Ik ga eens nadenken waar ik de volgende keer over wil schrijven. We gaan het zien. Tot dan!